Een jaar of zes geleden breide ik aan een hels tempo truien voor iedereen om me heen. Voor mezelf breide ik niet zo vaak, omdat ik meestal buiten de maattabel val en je bij een trui nog weinig kan aanpassen aan het einde van de rit. Daarom stapte ik over op naaien, met het gekende gevolg… Toch kriebelde het sinds eind vorig jaar om er op nieuw mijn breinaalden boven te halen.

Na een eerst trui voor mezelf, die al snel weggegeven werd omdat de pasvorm weer niet was wat ik wilde, en een superleuke muts-met-kabels, besloot ik mij te wagen aan rondbreien. Het voordeel van rondbreien is dat je met de kraag begint en naar de onderkant toe werkt. Eens de armsgaten voorbij, kan je de trui dus passen en eventueel versmallen of verbreden. Er stond een supermooi patroon in de La Maison Victor (de Anker trui), maar ik durfde mij er bij gebrek aan ervaring niet aan te wagen. Net toen ik mijn idee weer wilde opbergen, zag ik – wonder boven wonder – een bericht van Creasis passeren.

Een online workshop rondbreien met als eindresultaat een Noorse trui. ‘Mevrouw Creasis’, een supertoffe madam die Sis heet, staat in voor het patroon, de begeleiding via WhatsApp, en de overduidelijke en leerzame YouTube filmpjes. Eind vorig jaar koos ik mijn kleuren en bestelde ik het materiaal. In januari werd alles netjes op tijd geleverd en konden we met een leuke groep van honderd enthousiaste dames beginnen aan de workshop.

Al had ik af en toe al eens in het rond gebreid, vooral voor een kraag of de rand van mijn muts, het was toch even wennen aan die manier van breien. Sis beweerde dat rondbreien veel ontspannender was dan breien met rechte naalden, en daarin had ze gelijk… al mis ik af en toe nog eens de priem onder mijn oksel. De eerste week startte gelukkig op het gemakske: enkel de kraag en het verhoogde stuk op de rug moesten we breien. Ik popelde om uit de startblokken te vliegen, maar zo’n rustige start is eigenlijk veel gezonder :-).

Vanaf de tweede week werd het een stuk intenser, want toen stond de ronde jaquard pas op het programma. We leerden het onderscheid tussen Noors en ‘Belgisch’ breien kennen en gingen meteen aan de slag met twee, drie, vier… kleuren in dezelfde rij. Ik vond het heerlijk om zoveel nieuwe technieken te leren! In week drie breiden we verder aan de onderkant van de trui, en in week vier was het tijd voor de mouwen. Wie een gilet maakte in plaats van een trui, werkte nog verder in week vijf, waar de dames een techniek aanleerden om het voorpand in twee te knippen. Ik moest dat gelukkig niet doen, want dat lijkt mij immens spannend!

Ik moet eerlijk toegeven: ik heb op elk vrij moment van die vier weken zitten breien en het ging goed vooruit. Misschien is het een voordeel van de lockdown dat er weinig anders te doen is, maar ik heb natuurlijk ook geen kinderen en slechts een huishouden van twee personen. Dankzij ons thuiswerk pendel ik nog zelden naar Brussel, dus ook die uren kon ik besteden aan mijn nieuwe verslaving. Maar niet getreurd: ook als je minder tijd vrij kan maken, kan je deelnemen aan de online workshops van Creasis. Je hoeft het tempo van de week-per-week werkbeschrijving niet te volgen en kan breien zo snel of traag je wil.

Nog voor ik aan mijn damesversie begon, kreeg ik al de vraag van een collega of ik voor hem een Noorse mannentrui wilde breien, en ja hoor, ook zo’n patroon heeft Sis op het meunu staan. Ik heb de smaak te pakken en brei nog even gezellig verder, onder de professionele begeleiding van Sis. Voor de liefhebbers: ook een kinder- en een sokkenpatroon ligt op tafel. Voor elk wat wils dus! Wil je zelf aan de slag? Meer info vind je op de site van Creasis. Ik kan het enkel aanraden, want het is superleuk!

Tot snel,
Lieve