Al eerder maakte ik kledij en zelfs een tasje voor mijn nicht Marijke. Ze houdt van unieke stuks, en wat is unieker dan iets op maat gemaakt? Het is fijn af en toe eens voor iemand anders dan mezelf te naaien. Toen ze me vroeg om opnieuw voor haar aan de slag te gaan, zei ik niet neen.
Marijke wilde graag een handtas. Graag een hele grote met veel vakjes, want haar andere handtassen waren te klein en in een grote tas verlies je snel het overzicht. Samen gingen we op verkenning in mijn voorraad tassenpatronen, en haar oog viel al snel op de Bohania van Hansedelli. Die tas voldeed aan alle eisen.
Girls in Uniform 