Al eerder maakte ik kledij en zelfs een tasje voor mijn nicht Marijke. Ze houdt van unieke stuks, en wat is unieker dan iets op maat gemaakt? Het is fijn af en toe eens voor iemand anders dan mezelf te naaien. Toen ze me vroeg om opnieuw voor haar aan de slag te gaan, zei ik niet neen.

Marijke wilde graag een handtas. Graag een hele grote met veel vakjes, want haar andere handtassen waren te klein en in een grote tas verlies je snel het overzicht. Samen gingen we op verkenning in mijn voorraad tassenpatronen, en haar oog viel al snel op de Bohania van Hansedelli. Die tas voldeed aan alle eisen.

Er was een tijd dat ik bang was van Duitstalige patronen. Mijn kennis van die taal is niet groot en ik vreesde dat ik de werkbeschrijving niet zou begrijpen. Dat was buiten Hansedelli gerekend! Een aantal van haar patronen zijn intussen vertaald naar het Engels, maar ook de Duitstalige patronen begrijp ik perfect aan de hand van de talloze foto’s in de handleiding. Wat ik niet begrijp, vertaal ik met Google Translate. Mijn angst was dus nergens voor nodig!

Het leuke aan de Hansedelli patronen is dat je per tas een heleboel opties hebt die je al dan niet kan toevoegen. Aan de hand van een ‘lookbook’ kan je op voorhand de tassen van haar testers bekijken, waar alle opties duidelijk te zien zijn. Toch lees je best de handleiding op voorhand eens door, zodat je goed weet waaruit je kan kiezen.

Marijke bekeek alle opties van het patroon en wist heel goed wat ze wilde: een magneetsluiting onder een gesp met een riem over de klep. Bovendien wilde ze binnenin een middenvak, gesloten met een rits, en liever geen musketonhaken aan de riem. Aangezien ik zelf vaak keuzestress krijg als ik een tas moet samenstellen, was het fijn dat Marijke het deze keer besliste.

Voor de materialen ging ik naar mijn favoriete winkel, ZipperZoo. Voor de klep kozen we kunstleer in het mooiste munt, de onderkant van de tas maakte ik in dry wax canvas in smokey green. De tassenband in gestreept smokey past daar perfect bij. De rits werd deze in mintgroen. Ook de rest van de fournituren, zoals de magneetknop, de gespen, de ‘handmade’ labeltjes en de klinknagels, kocht ik bij ZipperZoo.

Voor het voeringstofje ging ik naar de buurvrouw, Lieve van PiekeWieke, maar daar is de stof intussen uitverkocht. Shop je online, dan kan je aan de dames vragen om je stoffen en fournituren op elkaar te leggen, zodat je zeker bent dat alles bij elkaar past. De blauwe paspel waarmee ik alles afboordde en de oogjes voor de riemgesp kocht ik bij Veritas. Tot slot gebruikte ik een superleuk lederen labeltje, dat je kan kopen bij Busy Bee Liz.

Het resultaat is een prachtige tas vol leuke details, waar ik maar blijf naar kijken. Het is telkens weer ongelofelijk hoe alle verschillende delen samenvallen tot een harmonieus geheel. Wat hou ik van mijn hobby!

Tot snel,
Lieve
Een tas om “u” tegen te zeggen.
Zo’n mooie stiksels…daar mag je trots op zijn.
Met een tikkeltje jaloezie kijk ik ook naar de vele klinknagels.
Deze dingen stribbelen bij mij
LikeLike
Oho….even een panne…PC viel uit.
Ik wou dus schrijven dat klinknagels ; nét als nestelogen bij mij nooit meer lukken.
Ik vermoed dat het met ” kracht in de handen ” te maken heeft.
Bij jou zijn ze , in ieder geval, perfect.
Jouw nichtje zal blij zijn met de nieuwe tas.
LikeLike
Ja, alle dingen die je met de tang moet doen, of moet inslaan met een hamer… die zijn toch telkens weer spannend. Heb je geen man of kinderen in huis die je daarbij kunnen helpen?
LikeLike
Helaas heeft mijn man hetzelfde probleem….( ouder worden , hé ) en wonen de kinderen té ver. Maar gelukkig kan ik voor basic drukknopen bij de plaatselijke naaiwinkel terecht.
LikeLike