Elsa blouse

Peinzend voor je kast staan met die vraag: wat zal ik eens aantrekken? Toegegeven, op het werk is dat makkelijk: kaki of legergroen. Maar in het weekend doorzoek ook ik mijn garderobe. Wat me opviel, was dat er bij mijn hemden nog geen enkele zelfgemaakte versie hing. Daar moest ik toch eens iets aan doen…

IMG_9113b

Toen Lieve en ik een paar maanden geleden naar de opening gingen van dubbel:punt, sprak ik daar met een jongedame die zo’n leuke Elsa blouse van La Maison Victor droeg, dat mijn vingers direct jeukten om er ook mee aan de slag te gaan. Toevallig lag er daar het perfecte hemdstofje: een zachte viscose met ruit en een subtiel glittertje. Verkocht! Lees verder “Elsa blouse”

Theo en Faro samen op stap

Vorig jaar beloofde ik mijn jongste miniman plechtig dat ik zijn kleren zou naaien voor zijn lentefeest in juni 2018. Een klein stemmetje in mijn achterhoofd zei me echter zo lang mogelijk te wachten met het debacle van mei 2016 in gedachte. Toen goot het namelijk pijpenstelen op het lentefeest van mijn oudste miniman en moest ik in uiterste nood de dag ervoor nog een lange broek en trui gaan kopen omdat mijnheer bevroor in zijn Theohemdje met korte mouwen.

 

In maart verzilverde ik op het Stoffenspektakel te Gent mijn verjaarsdagscadeau van de Girls in Uniform en kocht ik meteen twee meter van een rood/wit stofje. Zo kon ik indien nodig toch nog twee versies van het hemdje maken😊. Mijn uitstelgedrag leek toen nog niet zo dramatisch. Miniman wou bovendien ook een koningsblauwe short, gelukkig lag die stof al in mijn voorraadskast. Het ontbrak mij echter aan een goed patroon en de tijd om er eentje te zoeken. Groot was dus mijn opluchting toen in de ‘La Maison Victor’ editie van mei/juni 2018 het patroon van de Faroshort verscheen.

 

Driewerf hoera, het naaien kon beginnen (we waren toen al midden mei 2018… nog twee weken respijt). Ik was echter in mijn enthousiasme vergeten om ook de bijpassende paspel, kamsnaps, broeksknopen, broeksband en garen te kopen. Het naaien werd nog een week uitgesteld. Vanaf dat moment begon het echt te spannen… Een Theo van Zonen 09 met korte mouwen, paspelaccent en kamsnaps werd als eerste uitgevoerd in de nachtelijke uren. Gelukkig voorspelde het weerbericht goed weer, wat me het geklungel van armsplitten in lange mouwen bespaarde. Daarna volgde de Faroshort van LMV in sneltempo, een heerlijk patroontje voor moeders met weinig tijd op zoek naar maximale tevredenheid. Het lukte me om alles net op tijd klaar te krijgen (weliswaar met de nodige wallen onder mijn ogen)! En neen, ook deze keer had ik geen plan B…

 

De goden waren mij blijkbaar gunstig gezind, want op het lentefeest bleef het lekker warm en droog. Miniman was apetrots met zijn nieuwe outfit en besloot om zijn sokken dan ook maar in de twee kleurenvariaties aan te doen (rood en blauw). En ja, bij een feestje op de boerderij hoort een ritje met de tractor en een bezoek aan de stallen, uiteraard in de nieuwe kleren! Hij kan er maar van genoten hebben…

Ook ooit last-minute iets gemaakt voor een feest, deel je verhaal gerust met mij. Ik ben benieuwd hoe jij met die stress omging😊

Liefs,
Tatiana

Stik Belgique: Bart’s Theo

De Theo van Zonen09 (het patroon) lag al maanden te wachten op een ‘model’. Ik zag overal prachtige exemplaren passeren, en wilde er heel graag eentje maken voor mijn ventje, ooit…. Toen kwam Davina met haar sewchallenge, en Mon Depot trakteerde mij op een prachtige glanzende stof, waarmee ik iets moest maken voor iemand anders. Zelfs nadat ik een supergeslaagde lange jurk maakte voor een vriendin, had ik nog een mooie lap over.

Een hemd, daar had mijn neef Bart wel oren naar. De stof vond hij prachtig en hij wilde graag zwarte drukknoppen, maar hoe het hemd er verder uit zou moeten zien (welke kraag, welke mouwsplit, hoekjes of niet… Het patroon heeft superveel mogelijkheden!), daar kreeg ik alle creatieve vrijheid in. En ik die zo moeilijk kan beslissen… slik.

Logo Stik Belgique

Drempelvrees hield mij tegen eraan te beginnen, tot Marjolein op de proppen kwam met ‘Stik Belgique’. De ultieme stok achter de deur om er eindelijk de schaar in te zetten, al bleek het parcours een stuk moeilijker dan gedacht. Mijn frustratieverhaal kan je hier lezen.

Gelukkig ging het zoals alle bevallingen (heb ik van horen zeggen 😊), en was ik de miserie vergeten, eens ik mijn ‘kindje’ kon bewonderen. Tijdens het uurtje dat ik wachtte tot Bart kwam passen, liep ik tien keer de trap op en af, en stond ik te dansen en te springen van de stress.

©Lieve Deduytschaever 170913 13

Alle inspanningen en de zware ‘bevalling’ ten spijt, is het hemd uiteindelijk toch niet perfect. Het is mooi, dat wel, en alle stukken zitten waar ze zitten moeten. Maar ik had een goed passend hemd van Bart als richtlijn genomen voor de lengte, en afgemeten vanaf de oksel naar de zoom toe. Bleek dat hemd net iets hogere schouders te hebben dan de Theo, die nu dus net een paar centimeter te kort is om gemakkelijk in de broek te dragen. En op heuphoogte is-ie nét iets te spannend. Daaraan zie je dus, dat ik nog totaal geen inzicht heb in mannenhemden.

©Lieve Deduytschaever 170913 11

Gelukkig is Bart een ‘makkelijke klant’ en een superattente man. Hij vond het mooi en gaf mij een dikke knuffel als bedankje. Dat het nét iets te kort is, en een beetje om zijn heupen spant, daar heeft hij geen oren naar.

©Lieve Deduytschaever 170913 08

Als ik terugblik op mijn parcours, kan ik niet zeggen dat ik tevreden ben. Maar als ik mild ben voor mezelf, weet ik ook wel dat het mijn eerste hemd was, en dat het van hieruit enkel vooruit kan. Nu mijn schatje overtuigen, mij een tweede kans te geven 😉.

Marjolein geeft elke week van oktober Belgische cadeautjes weg via een rafflecopter. Zeker de moeite om je kans te wagen.

©Lieve Deduytschaever 170913 09

Benieuwd naar wat de andere deelnemers van deze week uit hun mouw getoverd hebben?

Flaflinko – Mijn leven met 4 helden – Zowiezohandmade – Naaisgerief – Querida

Deze week verloot  Marjolein een digitaal patroon van Straightgrain en een papieren patroon van Lieveke & Zus via a Rafflecopter giveaway. Zeker de moeite waard om deel te nemen!

©Lieve Deduytschaever 170913 28

Tot snel,
Lieve

Honey, I shrunk your clothes

Ons oudste dochter is er eentje van het stoere type. Mee shotten met de jongens en lekker ‘cool’ doen is haar ding. Dat uit zich ook in haar kledijkeuze. Ze is gek op hemdjes… zoals die haar papa of haar neefje dragen.

Dan zit er niets anders op, om de uitdaging aan te gaan. Aangezien een hemd naaien al van een fameus niveau is (dat ik nog helemaal niet bereik!), en ik niet onmiddellijk een naaipatroon, noch stof op voorraad had, besloot ik een hemd van papa te recyclen op haar maat.

Na wat youtube filmpjes kwam ik echter niet veel verder; niemand denkt er blijkbaar aan, om het zó klein te maken! Dan maar met het gezonde verstand en met behulp van een goed passend confectiehemdje. Ik geef toe dat ik zeker vijf maal heb gemeten en nagedacht, of het zo wel zou lukken, voor ik er de schaar in durfde zetten maar ik ben blij met het resultaat.

Hemd en das Dita

Om het geheel compleet te maken, en op dringende aanvraag van de toekomstige draagster, hoorde er een das bij gedragen te worden. Gelukkig was papa snel overtuigd om ook een das te recyclen. Om jaloerse jongens te slim af te zijn, heb ik de dubbele windsorknoop vereeuwigd, door hem vast te naaien en er een rekker in gestikt, die mooi verdwijnt onder de kraag van een hemd.

Heb jij al de uitdaging aangegaan om ergens zonder patroon aan te beginnen? Hoe heb jij dat ervaren?

Gastblogster
An