Meer dan een jaar geleden zat ik zes maanden in Mali in opdracht. Altijd een leuke ervaring om een andere cultuur op te snuiven, en in de hoofdstad Bamako hadden ze ook stoffenwinkeltjes. Ik heb meer dan eens bij een collega gebedeld om met mij langs een stoffenpand te passeren. Er is dan ook meer dan één doos met mooie stofjes naar huis gestuurd, voor de girls of gewoon lekker voor mezelf.
Maar een jaar later moet ik toegeven dat ik nog steeds niet veel geproduceerd heb van mijn Afrika-buit. De drukke prints of de stijvere stof laten je niet toe eender wat te maken.
Pas toen ik in LMV de Flo jurk zag staan, wist ik onmiddellijk: we have a winner! In mijn doos steken er een paar schitterende rollen tafzijde of taft genoemd, een stijve stof die mooi blinkt. Een blauwe taft Flo zou een leuke aanwinst zijn in mijn kleerkast.
Het was mijn eerste kennismaking met tafzijde dus ik waste de stof eerst apart en trachtte met het strijkijzer hem weer mooi glad te krijgen. Doordat taft zo stijf is, begint-ie snel te kreuken, maar met een middelwarm strijkijzer krijg je dat weer terug in orde. Taft is ook erg dun maar blijft stevig, dus met een microtexnaald is-ie heel makkelijk te naaien.
Ook het Flo patroon bleek me te bevallen. Je moet alleen voldoende stof hebben en je hoofd erbij houden als je de plooitjes in de rok maakt. Ook het beleg voor je lijfje, dat je nog eens verstevigt met vlieseline, vraagt wel wat extra aandacht, maar het ging allemaal verrassend vlot.
Alleen de zakken wilden bij mij niet meewerken. Ik heb een paar keer moeten lostornen voor ik ze deftig in mijn zijnaad verwerkt kreeg. Een aandachtspuntje voor de volgende versie.
Iedereen was dolenthousiast over mijn blauw stofje, maar ik vond dat de jurk wel wat eentonig begon te worden. Ik hou van opvallende details dus kreeg mijn zoom nog een extra matte zwarte band . Zo lijkt hij wat langer, maar het heeft vooral dat ietsje meer. Met verstelbare schouderbandjes in dezelfde kleur werd het al meer mijn smaak en ik strikte de zwarte band ook nog eens rond mijn middel.
Het resultaat is een vrolijke Flo, een jurkje dat je in warme zomermaanden draagt om naar een feestje te gaan of in de stad te gaan flaneren. Ik deed het laatste met Lieve tijdens een fotoshoot in Mechelen en kreeg er fijne complimentjes over.
Ik heb een vriendin al voorgesteld om de Flo voor haar ook te maken in een mooie grijze taft die ik nog heb liggen. En ik heb al stiekem spijt dat ik niet meer dozen met stofjes heb meegenomen naar België. Misschien mijn collega’s in Bamako toch eens lief aanspreken….
Tot schrijfs,
Margot
Maar een pakje met wat? Ah, stofjes natuurlijk, en daar hebben ze er in Mali veel van. Ik kijk al maanden mijn ogen uit, hoe elegant de Afrikaanse dames hier gekleed lopen. Lange rokken of strakke kleedjes met de meest drukke en fleurige prints… ze staan er schitterend mee. Yep, de trots en fierheid van een Afrikaanse vrouw, we kunnen er soms nog iets van leren. Ik voel me altijd een boerin in mijn militaire, niet-getailleerde woestijnkloffie met bottines. Niet echt de meest elegante kledij.
Girls in Uniform 