Ode aan La Maison Victor

Vanaf woensdag ligt de aller-allerlaatste La Maison Victor in de winkels. Als trouwe LMV fans van bijna het eerste uur, doet het verdwijnen van dit naai-icoon ons verdriet. Maar wat betekent La Maison Victor voor de Girls in Uniform?


Girl in Uniform Lieve

Vanaf de eerste dag dat ik begon te naaien, trok de rij LMV magazines mijn aandacht in de immense patronen bibliotheek van Boho Atelier. Mooie hedendaagse patronen, interessante teksten en een prachtig geïllustreerd boekje, waar ik jaren nadien nog steeds graag door blader. Intussen zijn we bijna zeven jaar verder, en heb ik al heel wat LMV naaisels in mijn kast liggen. Daarnaast zag je mij en mijn naaikamer al passeren in enkele LMV edities, iets wat mij telkens deed gloeien van trots.

Lees verder “Ode aan La Maison Victor”

Mary II

Ken je dat? Je hebt een superpatroontje gevonden maar na het afwerken van je patroon spijt van de stofkeuze… Of je twijfelt of je die print nu écht hiervoor moest gebruiken. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben gek op prints. Streepjes, tartan, geometrisch… ik kick erop. Ik ben dan zo verliefd op een tekening dat ik andere belangrijke zaken uit het oog verlies zoals of die kleur wel bij mij past, de rekbaarheid… Soit, je herkent het waarschijnlijk wel. Lees verder “Mary II”

Gestuit op ruit: mijn Mary

Hou jij van prints? Ik wel. Vooral geometrische dessins, ik word er steeds naar toe getrokken.

tartan2Zo ook, toen ik in een stoffenwinkel Den Boom in Lier met mijn moeder rondwandelde, en op een soort tartan stofje stuitte… Instant interesse… wat kan je daarvan maken?

Ik kreeg het stofje cadeau van moederlief (dank je mama!), maar ik had feitelijk nog geen patroon in gedachten. Wel moest het een elegant, beetje retro kledingstuk worden, met lange mouwen en een eenvoudige vorm, want het stofje spreekt voor zichzelf.

Inspiratieloos bleef de lap even in de stoffendoos liggen, en op zoek naar een goed patroon, ging ik bij Marie Karo langs. Na een kop koffie en een lang overleg met Moeder Spruyt en een toevallige klant, kwamen we tot de besluiten:
1. Niet te retro gaan want dan wordt het te stereotiep.
2. De Mary jurk van La Maison Victor zou elegant zijn, zeker als je het wat meer centreert.

 

Ik had me voorgenomen, om de jurk uit zo weinig mogelijk patroondelen te maken. Want, dessins wilt zeggen, dat je de stukken moet matchen. Omdat mijn rits toch in de zijnaad zat, dacht ik slim te zijn, en het rugpand in een stuk te knippen, kwestie dat de lijnen daar al mooi doorlopen. Ook het voorpand maakte ik in minder patroondelen als aangegeven op het patroon. Maar ik wou het centreren. Dus moest ik mijn rugpand toch aanpassen, en innemen om het mooi te krijgen.  Het spelden en bijhorende gevloek was weer niet van de lucht…

Mary heeft een beleg, maar ik wou het lijfje van de jurk ook voeren, en die beiden samen… ik geraakte er niet wijs uit. Lieve haar nuchtere oplossing: haal dat beleg dan weg … Juist.

Met enkel een jurkje te voeren, dacht ik dat ik er wel snel ging zijn,,maar dat was buiten mijn ruimtelijk inzicht gerekend. Want mijn inzicht en de ruimtelijke realiteit hebben wel eens ruzie…om het op zijn zachtst te zeggen… Daarbij heeft Mary een heel leuke kraag uit verschillende stukjes, die ook moesten gevoerd worden.

Soit, ik bespaar je het hele verhaal, maar mijn Mary voeren werd een nachtmerrie.

tartan5Lieve had al een paar keer gevraagd hoe het met mijn tartanjurkje ging, maar ik had steeds het gevoel dat ik meer achteruit ging en lostornde, dan dat ik in elkaar zette.

Maar na nog een paar avondjes de voering beetje bij beetje te verbeteren, en de jurk om te zomen, ben ik wel gecharmeerd door mijn tartanlapje. Met donkere kousen en zwarte schoentjes, is ie af.  Klassiek, maar toch net iets anders. Mijn stijl dus.

Wat vind jij ervan? En werk jij wel eens met ruitjes?

Tot schrijfs,

Margot