Ode aan La Maison Victor

Vanaf woensdag ligt de aller-allerlaatste La Maison Victor in de winkels. Als trouwe LMV fans van bijna het eerste uur, doet het verdwijnen van dit naai-icoon ons verdriet. Maar wat betekent La Maison Victor voor de Girls in Uniform?


Girl in Uniform Lieve

Vanaf de eerste dag dat ik begon te naaien, trok de rij LMV magazines mijn aandacht in de immense patronen bibliotheek van Boho Atelier. Mooie hedendaagse patronen, interessante teksten en een prachtig geïllustreerd boekje, waar ik jaren nadien nog steeds graag door blader. Intussen zijn we bijna zeven jaar verder, en heb ik al heel wat LMV naaisels in mijn kast liggen. Daarnaast zag je mij en mijn naaikamer al passeren in enkele LMV edities, iets wat mij telkens deed gloeien van trots.

Ik kreeg bovendien de eer om in de allerlaatste LMV te mogen staan met mijn Linna jas. Ooit maakte ik een jas die totaal mijn ding niet was. Ik werd er ongelukkig van en het duurde jaren voor ik het opnieuw een jas aandurfde. De Linna van La Maison Victor trok mij over de streep door haar mooie lijnen, al had ik een klein hartje en grote faalangst. Het resultaat was mooier dan ik dromen kon, en de stoere doch elegante Linna werd een klassieker in mijn garderobe. Eentje die ik nog jaren dragen kan.

En zo heb ik nog heel wat verhalen en herinneringen aan het iconische naaimagazine… Hieronder zie je bijvoorbeeld de Eileen, een van de weinige jurken met print die mijn man mooi vindt en die ik dus de hele zomer lang draag.

Dankjewel, LMV, voor alle mooie patronen en het jarenlange naaiplezier!


Girl in Uniform An

Ondanks dat ik eerder een ‘tassenmadam’ ben, rolt er zo af en toe toch ook een LMV-creatie vanonder mijn naaimachine vandaan. Ik reikte naar LMV voor de makkelijk leesbare patronen en de snel-klaar projectjes. De Viola legging en de Joe Joggingsbroek zijn nog steeds populair bij mijn kids en worden vaak in grotere aantallen tegelijkertijd geproduceerd.

Het Odette T-shirt mocht ook in mijn collectie niet ontbreken. Ik word er zelfs tot tweemaal toe mee gespot op deze blog. Eenmaal in de ‘Warmste Week‘ en de andere keer tijdens een van onze naaiweekends met The Sewies. Het schrijven van deze Ode aan LMV, wat gepaard ging met het doorkruisen van de blog, brengt toch wel wat naai- en blogemoties naar boven. Zo kwam ik uit bij mijn eerste echte blogpost na het vertrek van Margot waar ik met een knipoog terugblik op haar Aster kip-avonturen ;-).

(Nvdr.: Toen Margot enkele jaren geleden naar Mali vertrok, was An zo lief haar tijdelijk te vervangen. Sinsdien maakt ze deel uit van ons groepje Girls in Uniform, en post ze af en toe nog eens iets.)


Girl in Uniform Margot

Toen ik hoorde dat La Maison Victor ermee zou stoppen heb ik toch wel stilletjes gevloekt… (en toen hardop). Want eigenlijk is het dankzij LMV dat ik het naaien geleerd heb. Het waren altijd leuke patronen, maar vooral de tekeningen die erbij stonden en de duidelijke uitleg die je stap voor stap door het hele proces loodsten, deden me steeds teruggrijpen naar het tijdschrift.

Mijn favorietjes? Goh, Aster truitjes (met of zonder kieken) zijn bij mij echt een klassieker geworden, maar ook mijn Afrika exemplaar van de Flo jurk, daar krijg ik ook nog regelmatig complimenten over. Maar de eenvoud en klasse die de Mary jurk uitstraalt, maakt het één van mijn favoriete LMV-patroontjes… dus ’t is moeilijk kiezen.

Bedankt in ieder geval, LMV, voor de mooie creaties, de originele patronen en de kristalheldere uitleg waarmee jullie me door de moeilijkste patronen hielpen worstelen. Ik hoop dat we nog veel van jullie creativiteit zullen zien oppoppen bij andere naaitijdschriften. Het zijn in ieder geval (om in modetermen te blijven) very big shoes to fill.


Girl in Uniform Tatiana

Je was mijn eerste (naai) liefde.
Een blinkend blad vol naaiplezier.
Elke twee maanden smachtend genieten van mooie jurken op papier.

Ik verloor mijn hart aan Elisa, Ditte en Harriet.
Gepaste stoffen kiezen, dat was grote pret.
Ik kon mezelf uren in de stoffenwinkel verliezen.

Mooie liedjes duren echter nooit lang.
LMV begint haar zwanezang.
Ik las de aankondiging met zwaarte in mijn bast.

Gelukkig koester ik je volledige collectie in mijn kast.
LMV, bedankt voor al dat naaiplezier, die uren van vertier.
Ik zoek nu een blad dat mij hetzelfde biedt… maar oude liefde roest niet!

Tot snel,

Margot, Tatiana, Lieve en An

2 gedachten over “Ode aan La Maison Victor

  1. Met een gemengd gevoel heb ik deze ode gelezen.
    Wat een eerbetoon aan LMV ! Wat een schitterende bloemlezing !
    Tegelijk een beetje afscheid nemen van iets wat ons al vertrouwd was : een schitterend blad van eigen bodem.
    Héél jammer dat dit zo abrupt moet eindigen.
    Maar ik wil ook een dikke knuffel sturen naar de mensen die door het onverwachte stoppen van LMV plots hun droomjob zien verloren gaan.

    Geliked door 1 persoon

  2. Aan alle medewerkers van het tijdschrift La Maison Victor,
    Wat ga ik jullie tijdschrift missen,ik keek er telkens naar uit.Wat waren de patronen mooi met een zeer duidelijke uitleg.Jullie hebben mij leren naaien een dankjewel aan jullie.Nog nooit heb ik met veel zin zoveel jurken blouses zelf een mantels gemaakt.
    Nog een dank jewel.Chantal

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie