Margot vertrok een paar weken terug voor een half jaar naar Mali. Voor ons dé ideale gelegenheid om eens terug te blikken op haar naaisels. Want eigenlijk… kunnen we haast niet wachten tot ze terug is, om te zien, wat ze nog in petto heeft.

Een Aster voor een kieken

De titel alleen al en ik kon er mij al van alles bij voorstellen… Zó typisch Margot ☺ ! Super enthousiast over een ‘makkelijk’ patroon, de drempelvrees al voorbij en erin vliegen… en dan… oeeeeeeeeeps!

Anderzijds, van doorzetten heeft ze kaas gegeten, dat  kan ik jullie verzekeren. Alternatieve oplossingen zoeken is dan ook handelsmerk. En zoals jullie zelf hebben kunnen vaststellen mocht het resultaat er (opnieuw) wezen. And let’s be honest… herkenbaar, toch?!

Maatje, ik zal je missen op de blog… geniet ditmaal maar eens van onze blunders de komende maanden.

Have a safe trip!

An

 

Jumpsuit Iris

Margot en ik… onze eerste kennismaking was niet zo hartelijk. Zij was een super journaliste, maar kon wel eens hard uit de hoek komen, en eerlijk gezegd had ik een beetje schrik van haar. Toen samen een jongerenstage moesten leiden, was ik dus wat terughoudend. Maar in die week hebben we elkaar gevonden. Margot is zoveel meer dan een officier. Ze is warm en lief, zorgzaam, slim en grappig.  We lachen heel wat af samen, en werden door de jaren heen hartsvriendinnen.

Een klein jaartje geleden ontdekten we ook nog eens een manier om onze vriendschap en gezamenlijke passies te verdiepen. De blog draait om naaien én schrijven, mooier kan het heus niet worden. Bovendien gaf het ons hét ideale excuus om eens wat vaker af te spreken.

Zo’n afspraakje was de fotoshoot in het park in Mechelen. Het vroor bijna, maar Margot stond daar schaars gekleed in haar prachtige Iris jumpsuit. Ik nam de foto’s, en lachte toen ik (half gemeend) kloeg over mijn bevroren handen. Margot, een doorzetter? Inderdaad!

Meiske, laat ze ginder maar eens zien uit welk hout je gesneden bent. En weet dat ik je mis…

Lieve

 

Abby met een twist

Margot heeft een heel goede smaak…..ook als het op stoffen en mooie patronen aankomt. Ze weet precies wat ze wil en heeft het doorzettingsvermogen om er ook te geraken, zelfs al kost het haar heel wat puzzelwerk, aanpassingen en geduld. Haar Abby jurk heeft alles wat ik zelf in een jurk zoek: een mooie kleurencombinatie en een prachtige fitting. Ik bewonder haar moed, om al doende te leren, en daarbij tot  zo’n fantastisch resultaat te komen.

Vanaf onze eerste kennismaking en brainstorming voor de blog, herinner ik mij dat ze heel direct uit de hoek kan komen. Geen poespas bij haar, je weet wie je voor je hebt staan, hoe ze de dingen ziet en waar ze naartoe wil. Dat vind ik ook terug in haar naaisels.

Dus Margot, ook al hebben we soms een andere visie op de zaken, ik bewonder je omwille van deze kwaliteiten, en ben zeker dat je die ook in Mali goed zal kunnen gebruiken. Hou je taai en proud to be a girl in uniform samen met jou!

Tatiana

Nvdr: Bedankt Michael, voor de leuke poster!