Wat voor type jurken draag jij graag? Ik draag bijna alles: iets straks, een A-lijn of zelfs wat retro. Ik vind alles leuk maar er moet wel iets van figuur in zitten. Maar iets waar ik me nog nooit aan had gewaagd en zelfs nog nooit gedragen had, was een wikkeljurk.
Een effen stofje is erg dankbaar om te naaien. Geen gedoe met tekeningen die op hun kop staan, of gepruts met een verschillende voor-en achterkant. Bij effen stofjes maakt dat allemaal niet uit. Maar prints… dat is een andere paar mouwen. Daar moet je op een heleboel dingen letten, zeker als je werkt met geometrische prints.
Dus hier een aantal tips die ik door scha en schande heb geleerd. Hopelijk kunnen jullie er iets mee doen.
Ken je er nog? Laat het me weten. Ik kan nog steeds tips gebruiken.
Tot schrijfs.
Margot
Hou jij van prints? Ik wel. Vooral geometrische dessins, ik word er steeds naar toe getrokken.
Zo ook, toen ik in een stoffenwinkel Den Boom in Lier met mijn moeder rondwandelde, en op een soort tartan stofje stuitte… Instant interesse… wat kan je daarvan maken?
Ik kreeg het stofje cadeau van moederlief (dank je mama!), maar ik had feitelijk nog geen patroon in gedachten. Wel moest het een elegant, beetje retro kledingstuk worden, met lange mouwen en een eenvoudige vorm, want het stofje spreekt voor zichzelf.
Inspiratieloos bleef de lap even in de stoffendoos liggen, en op zoek naar een goed patroon, ging ik bij Marie Karo langs. Na een kop koffie en een lang overleg met Moeder Spruyt en een toevallige klant, kwamen we tot de besluiten:
1. Niet te retro gaan want dan wordt het te stereotiep.
2. De Mary jurk van La Maison Victor zou elegant zijn, zeker als je het wat meer centreert.
Ik had me voorgenomen, om de jurk uit zo weinig mogelijk patroondelen te maken. Want, dessins wilt zeggen, dat je de stukken moet matchen. Omdat mijn rits toch in de zijnaad zat, dacht ik slim te zijn, en het rugpand in een stuk te knippen, kwestie dat de lijnen daar al mooi doorlopen. Ook het voorpand maakte ik in minder patroondelen als aangegeven op het patroon. Maar ik wou het centreren. Dus moest ik mijn rugpand toch aanpassen, en innemen om het mooi te krijgen. Het spelden en bijhorende gevloek was weer niet van de lucht…
Mary heeft een beleg, maar ik wou het lijfje van de jurk ook voeren, en die beiden samen… ik geraakte er niet wijs uit. Lieve haar nuchtere oplossing: haal dat beleg dan weg … Juist.
Met enkel een jurkje te voeren, dacht ik dat ik er wel snel ging zijn,,maar dat was buiten mijn ruimtelijk inzicht gerekend. Want mijn inzicht en de ruimtelijke realiteit hebben wel eens ruzie…om het op zijn zachtst te zeggen… Daarbij heeft Mary een heel leuke kraag uit verschillende stukjes, die ook moesten gevoerd worden.
Soit, ik bespaar je het hele verhaal, maar mijn Mary voeren werd een nachtmerrie.
Lieve had al een paar keer gevraagd hoe het met mijn tartanjurkje ging, maar ik had steeds het gevoel dat ik meer achteruit ging en lostornde, dan dat ik in elkaar zette.
Maar na nog een paar avondjes de voering beetje bij beetje te verbeteren, en de jurk om te zomen, ben ik wel gecharmeerd door mijn tartanlapje. Met donkere kousen en zwarte schoentjes, is ie af. Klassiek, maar toch net iets anders. Mijn stijl dus.
Wat vind jij ervan? En werk jij wel eens met ruitjes?
Tot schrijfs,
Margot
Girls in Uniform 