Al sinds ik het boekje voor het eerst in handen kreeg, wilde ik coverjurk 15 maken uit Knipmode april 2023 naaien. Maar je kent dat waarschijnlijk: veel te veel plannen, veel te weinig tijd. Bovendien had ik op dat moment niet de juiste hoeveelheid stof in huis, want zo’n wrapjurk met volant, daar kruipen toch wel wat meters in.

Bij Minerva vond ik echter een mooie, soepele viscose challis in zwart, bezaaid met roze bloemetjes. Die is perfect voor zo’n zwierige wrapdress. Zacht en luchtig in een kwaliteit die nauwelijks kreukt. Het ultieme stofje voor een kreukelhater als ik. Had ik al gezegd dat ik niet graag strijk? Wel, bij een dergelijk stofje is dat helemaal niet nodig. De wasmachine in, op de kapstok en klaar om opnieuw te dragen!

De rok van de jurk is zwierig en ultra vrouwelijk en waaiert open bij het stappen. Totaal niet geschikt om op de fiets te kruipen, maar wie valt daar nu over? Neen, deze jurk is er eentje om over de dijk te flaneren op een mooie zomerdag. Toch is ze ook geschikt voor op kantoor, dankzij de leuke kraag aan het bovenstuk. Ik combineer ze hier met een paar mooie sleehakken, maar ook met een slipper of een leuke sneaker geraak je ermee weg.

Omdat ik altijd zoek naar de weg van de minste weerstand, naaide ik eerst de omvangrijke rok. Amaai zeg, eens die volant eraan staat, heb je een pak stof aan je machine liggen! Meters en meters stikwerk. De zoom werkte ik daarom eenvoudig af met een rolzoompje op de overlock. Sneller en eenvoudiger dan een rolzoom met de naaimachine, en veel minder werk. Het geeft ook een hele soepele afwerking aan de zoom, waardoor je volant bijna begint te leven als je rondwandelt. De rok maakte ik volgens het patroon, maar valt langer uit dan bij het covermodel. Daardoor sleept mijn achterste volant nét niet over de grond. Sleehakken to the rescue!

Pas toen de rok klaar was begon ik aan het bovenstuk. Meteen al bij het begin liep ik vast op de reverskraag. Oef; al heb ik dat ooit al eens gedaan, met de summiere uitleg in Knip ging dat wat minder vlot. Maar de aanhouder wint: ik speldde eerst alles zoals ik hoopte dat het zijn moest en dat bleek vrij goed te kloppen. Pas toen ik daarvan overtuigd was, stikte ik stap voor stap elk naadje. In het ontwerp hoort het kraagje in de hals rechtop te staan, maar ik vind het leuker om het gewoon plat te leggen. Mijn jurk, mijn styling :-).

De jurk sluit met een strik in de zij en verder volgens het patroon nergens. Omdat ik het toch liever wat vaster heb, voegde ik in het voorpand ook twee handgenaaide drukknopen toe. Zo blijft het bovenstuk altijd mooi gesloten, wat je ook doet. Niemand die het ziet!

Last but not least: de fout uit de titel. Pas helemaal aan het einde van het naaiproces merkte ik dat ik de wrap verkeerd gesloten heb. Ik plaatste de strik aan de verkeerde kant van de rok, zodat ik eigenlijk een ‘mannensluiting’ heb. Maar ach… daar vallen enkel doorgewinterde naaisters over, denk ik.

Tot snel,
Lieve