Sinds ik samen met de Girls een atelier heb gevolgd bij Katrienette voor de Blanche, is mijn koudwatervrees voor het naaien van tassen verdwenen. Katrien is meester in het bevattelijk uitleggen van de verschillende stappen die je als naaister moet doorlopen om tot een fantastisch eindresultaat te komen. Bij haar eigen patronen past ze net dezelfde principes toe waardoor het een plezier is om deze te naaien.

Toen ze in 2020 een crossbody tas uitbracht, de Cosynette, hoefde ik niet lang te twijfelen. Als fan van crossbody tassen kon ik niet achterblijven. Ik bestelde vol goede moed een Cosynette stoffenpakket bij Ateljee Caro in een prachtig camelkleurig imitatieleer om die zomer te kunnen pronken met een mooie handtas. Het universum had echter andere plannen met mij. Een covidcrisis en een opleiding later kwam er eindelijk wat meer vrije tijd in zicht. Tijdens een naaiweekend met de Girls bij Framalo vond ik na drie jaar eindelijk de tijd om aan de cosynette te beginnen… Geduld is een mooie deugd 😊.

De handleiding van Katrienette was zo duidelijk dat ik zonder problemen aan de slag kon voor een large versie met alle extra opties. In het stoffenpakket zat er, naast een mooie lap camelkleurig imitatieleer, ook een gelijkkleurige paspel en een kakigroene tassenband om te matchen met de voeringstof. Aangezien ik hou van kleur en contrasten ging ik op zoek naar alternatieven. Op naaiweekend gaan in een naaiwinkel is dan zowat het walhalla van elke sewista. Ik kon naar hartenlust zoeken tot ik het juiste gevonden had: chocoladekleurige paspel en goudkleurige tassenband. Ook de voering moest eraan geloven en werd vervangen door een batik die ik ooit kreeg van een goede vriendin en koester voor dergelijke projecten.

De tas zat vrij snel in elkaar en mijn naaimachine sputterde nauwelijks tegen. Op het einde ontdekte ik echter een schoonheidsfoutje: de rits opent in de verkeerde richting als ik de tas aan mijn linkerzijde draag. Maar dat neemt niets weg aan het draagplezier. Het is een zonnige tas geworden die ik deze zomer met heel veel plezier en trots overal zal meenemen. En wie weet volgt er ook nog een kleinere (donkere) versie om op mijn uniform te dragen, die dan hopelijk toch iets sneller gemaakt zal worden!

Veel naaiplezier,
Tatiana
