De geboorte van een achternichtje, hét ideale excuus voor een gepersonaliseerd cadeautje. Toen ik aan mijn neef en zijn vrouwtje vroeg waar ik hen een plezier mee kon doen, bleek een mooie verzorgtas nog op hun verlanglijstje te staan. Ik ging aan de slag met de Weekend Duffel Bag van Sewingtimes, in een heel aparte buitenstof.

Tot een paar jaar geleden hadden mijn ventje en ik niet vaak contact met Jannes en Karen. Jannes is mijn neef(je), maar het leeftijdsverschil is zo groot dat wij op familiefeesten niet echt met elkaar optrokken. Tegen dat hij volwassen was en Karen ontmoette, waren de grote familiefeesten intussen lang achter de rug en zagen wij nonkels en tantes, neven en nichtjes, veel minder vaak.

Vlak voor de Corona pandemie openden Jannes en Karen een heerlijke chocolade boetiek in het centrum van Gent, chocolatier Deduytschaever. Het bleek een schot in de roos. Op iets meer dan een jaar tijd werd Deduytschaever chocolatier van het jaar volgens Gault&Millau. Maar zo’n prestigieuze titel hadden mijn ventje en ik niet nodig… tegen dan waren wij al verslaafd aan de heerlijke chocolade. Ons eerste bezoek aan de winkel was meteen het aanhalen van de familieband en het begin van een fijne kameraadschap tussen ons en het jonge koppel.

Het koppel wilde graag kinderen. Toen Karen zwanger werd, waren wij dan ook superblij voor hen. Daar hoort een zelfgemaakt cadeautje bij! Al maanden voor ze moest bevallen ging ik op zoek naar het ideale patroon voor een verzorgtas. Jannes en Karen stuurden mij foto’s van stoffen en tassen die ze mooi vonden, en ik ging op zoek naar iets wat hun ‘moodboard‘ werkelijkheid kon maken. Op Pinterest vond ik een gratis patroon van een dufflebag. De tas teken je makkelijk zelf volgens de handleiding en een video loodst je door het hele proces heen.

Het tassenpatroon was niet zo’n grote uitdaging. De stofkeuze van Jannes en Karen deed mij echter meermaals slikken… Ze wilden namelijk een tas uit ecru teddy. Heu? Een stevige tas uit teddy? Dat zag ik eigenlijk niet goedkomen, dus ik probeerde hen te overtuigen om een andere buitenstof te kiezen. Maar neen, ze wisten wat ze wilden en duwden mij ver uit mijn comfortzone.

De teddy is rekbaar, dus die verstevigde ik nog voor ik knipte met Wovenfix van Serial Bagmakers. Dat haalde de rek uit de stof en geeft de teddy voldoende stevigheid om het gewicht van de hele babyverhuis te kunnen dragen. Daarna gaf ik nog wat extra volume door Vlieseline H630 op elk patroondeel toe te voegen. Al was dat bij nader inzien niet echt nodig, aangezien de pluche op zich al volume geeft. De combinatie van de beide verstevigingen zorgt er wel voor dat de tas min of meer op zichzelf blijft staan, wat ik altijd mooi vind.

De schattige voering kocht ik een hele tijd geleden bij De Stoffenknop en ik verstevigde ze met Vlieseline H200. Het stofje is uitverkocht, maar je vindt er een hele reeks leuke katoentjes, perfect om een tas te voeren. De stevige ecru tassenband vond ik bij Toverstof, waar ik ook het mooie ecru kunstleer voor de bodem, de roze paspel voor het binnenvak en de ecru paspel voor de buitenvakken vond. De zilveren ritsen en trekkers kocht ik bij ZipperZoo.

Ik volgde het patroon bijna volgens de letter. Het enige wat ik toevoegde zijn de kleppen aan de steekvakken van de tas. Ik denk dat de nieuwbakken papa en mama liever niet hebben dat de spulletjes van hun baby dochter uit de tas vallen… Die kleppen sluiten met drukknoppen, die ik kocht bij Veritas. Tijdens het plaatsen duwde ik trouwens met heel veel enthousiasme een van de pinnetjes door mijn duim. De tas werd meteen gedoopt met druppeltjes bloed… gelukkig kreeg ik het er nog uit!

De tas ging ruim op tijd richting de chocolatier en zijn vrouw, zodat ze de tas mee konden nemen naar het ziekenhuis. Als je dit leest zijn Jannes en Karen de fiere ouders van dochter Clémence. Al popel ik om de verzorgtas in actie te zien, dat kleintje wil ik ook wel eens gaan bezoeken!

Tot snel,
Lieve