Hoeveel stofjes heb jij? Hét favoriete gespreksonderwerp onder naaisters, maar het antwoord is altijd dezelfde: “Teveel, maar feitelijk nooit genoeg”. Velen onder ons hebben een uitpuilende kast met stofjes, maar tussen al dat stoffengeweld blijkt nooit hét stofje te zitten dat je nodig hebt voor je volgende projectje.
Vele naaisters zullen ook nooit, ongeacht hoeveel kubieke meter hun stoffenvoorraad al in beslag neemt, een stoffenwinkel kunnen passeren zonder ‘even binnen te springen’. Om natuurlijk met een shoppingzak terug buiten te komen… Stofjesverslaving: een veel voorkomende aandoening in naailand.
Ik heb getracht, vanaf het begin van mijn naaiperikelen, die stofjesvalkuil te vermijden door mezelf een streng stofjesdieet voor te schrijven. Mag ik jullie voorstellen: mijn stofjesdoos.
Deze grote schoenendoos moet mijn hele stoffencollectie herbergen. Ja, echt waar. Wil ik een mooi stofje kopen, maar is de doos vol? Dan moet ik eerst plaats maken door een stofje te gebruiken, of desnoods weg te geven. Een uitpuilende doos geeft onmiddellijk het gevreesde GSMK-alarm: Geen Stofjes Meer Kopen. Een alarm waarvan elk van ons het direct benauwd krijgt.
Als de GSMK alarmbel rinkelt, spreek ik mezelf streng toe om eindelijk eens werk te maken van dat projectje dat al zo lang in mijn hoofd zit, zodat mijn doos (en ik) wat meer ademruimte krijgen. Plannen om naar een Stoffenspektakel te gaan? Dan begin ik een maand op voorhand plaats te maken.
Gezien mijn ruimte zeer beperkt is, ben ik ook zeer selectief in mijn stoffenaankoop. Ofwel koop ik een stofje dat ik direct verwerk, ofwel ben ik zoooo verliefd op het stofje, dat ik het gewoon moet kopen. Maar twijfelaankopen zijn bij mij niet mogelijk… geen plaats.
Soit, ik sta dus permanent op stoffenregime, want zonder zo’n strenge aanpak zou ik zoveel stoffen kopen die ik toch niet zou gebruiken, stress krijgen van de keuzemogelijkheden, om dan weer een nieuw stofje te kopen. Toch… staan er naast mijn stoffendoos wel regelmatig zakjes met stofjes en materiaal voor het volgende projectje. Ik ben ni perfect hé…
Hoe hou jij je stoffenstapel beheersbaar? Of durf je je stoffenkast niet meer open te doen? Laat het me weten.
Tot schrijfs,
Margot
Girls in Uniform 