Er zijn zo van die stofjes waar je meteen verliefd op wordt… Toen ik vorig jaar door de stoffen van de outlet-parkingverkoop bij Mertens Mercerie snuisterde, trokken de vrolijke rode klaprozen meteen mijn aandacht. Er zat nog drie meter op de rol, en die werd de mijne!

Mijn eerste idee was een hele mooie, lange, vloeiende jurk te maken. Maar waarom die prachtige stof verspillen aan één stuk, als ik er drie kan maken? Ik koos voor twee jurkjes en een zwierig rokje. In Burda Classics herfst/winter 2013/14 stond een prachtige halterjurk en ik ging, onder de deskundige leiding van Susi en Katrien van Boho Atelier, aan de slag. Jammer genoeg liep de lessenreeks eind mei ten einde, en bleef de jurk dus half afgewerkt liggen. Op de een of andere manier begrijp ik niets van de beschrijvingen in Burda, en ik durfde het niet aan ze alleen af te werken.

Gelukkig wilde mijn vriendin Liesbeth een namiddagje samen met mij naaien. Ze begreep, net als ik, weinig van de beschrijving, maar twee hoofden denken beter dan een, en stap voor stap begon de jurk er toch op te lijken. Ik was dan ook in de wolken: mijn feestjurk zou op tijd klaar zijn voor ons tienjarig huwelijksfeestje begin september. Maar Liesbeth was pas vertrokken, of het ging alweer mis… Het is een superdun en fragiel tricootje, en de afwerking van de zoom ging volledig mis. Mijn mooie feestjurk is een stuk korter geworden dan voorzien, en daar word ik wel een beetje droevig van. Ze is eerder geschikt voor een dagje aan het strand, als voor een chique cocktailparty…

Ik ben nog op zoek naar een manier om de verloren lengte te compenseren. Met een lint, of een kantrand misschien. Of heb jij een leuke tip voor mij? Ik lees het graag!

Tot snel!
Lieve