Aangezien ik intussen zó veel tassen heb, maak ik tegenwoordig geregeld tassen als cadeautje voor de mensen die ik graag zie. De Himalaya Handbag maakte ik al eens voor mijn all-time vriendin Katrien en meteen daarna voor mijn mama als moederdagcadeautje. Omdat ik telkens verliefd werd op die tassen, maakte ik nu een derde voor mezelf.

Tot mijn grote scha en schande ontdekte ik deze zomer dat ik een immense voorraad tassenmaterialen heb, maar dat ik toch nooit alles in huis heb voor de tas die ik voor ogen heb. Voor deze tas heb ik dus mijn uiterste best gedaan om uit mijn voorraad te werken… al moest ik toch weer een paar dingen aanschaffen. Herkenbaar?

De Himalaya is zo’n leuke tas om te naaien! Dat wil zeggen: alles tot de laatste loodjes is volop genieten. De puzzelstukjes in elkaar zien passen, de stiksels naadloos laten overlopen, de kleuren in elkaar zien smelten… Tijdens het naaien zing ik vaak uit volle borst mee met de muziek op de achtergrond. Pas als ik stop met zingen, weet je dat er stront aan de knikker is. Toen ik de binnen- en buitentas in elkaar zette en daarna de rand moest doorstikken, stopte ik met zingen. Geen makkie, die laatste loodjes. Maar ook dat gesukkel is dubbel en dik de moeite waard, want bekijk die tas eens!

De schoonheid van de Himalaya zit ‘m in de details. Al was ik er in het begin niet gek van, nu werk ik heel graag met rivetten, omdat die voor een heel elegante en professionele afwerking zorgen. De manier waarop Hemazing Bags de riemen aan de tas zet, is erg ingenieus. De ontwerpster werkt met verzonken rechthoekige of ovalen ringen. Een beetje spannend om in je tas te snijden, maar wat een resultaat! Voor speciallekes moet je bij Serial Bagmakers zijn. Daar kocht ik de elegante rechthoekige ringen die meteen de aandacht trekken bij deze tas.

Eveneens bij Serial Bagmakers kocht ik deze leuke tasvoetjes, die je eenvoudig bevestigt met een vijsje. De elegante tasselhanger en de bijzondere rits–met-hanger komen van bij ZipperZoo. Het ritskapje kocht ik opnieuw bij Serial Bagmakers. Die twee winkels vullen elkaar echt perfect aan. Waar ZipperZoo iets meer ‘basic en stijlvol’ gaat, kan je bij Serial Bagmakers unieke dingen vinden, waarvan ik het bestaan tot voor kort zelfs niet kon vermoeden.

Ook de buiten- en binnenstoffen komen van verschillende winkels. Het bleke Vinta-Nabuk kunstleer kocht ik bij Serial Bagmakers, maar is enkel nog te koop bij ZipperZoo. Het leuke roze bolletjes-kunstleer komt van bij Toverstof. Binnenin gebruikte ik een prachtige lichtgewicht roze canvas, van bij ZipperZoo. De buitenstoffen verstevigde ik met Ronar Fix, zodat de tas mooi blijft staan. Binnenin gebruikte ik het nieuw-ontdekte (voor mij dan toch) Ronofix-one.

Het resultaat is een elegante, vrouwelijk tas waar ik ontzettend fier op ben. Toch twijfel ik of ik deze zal houden voor mezelf. Eigenlijk heb ik al veel te veel tassen… en ik zou zo bang zijn deze schoonheid vuil te maken of te beschadigen. Voorlopig hangt ze in de gang zodat ik ze kan bewonderen. Wat de toekomst brengt voor mijn beauty… dat valt nog te bezien.

Tot snel,
Lieve