Een tijdje geleden mocht ik naar het feestelijke event van The Fashion Basement. Tamara lanceerde namelijk een totaal nieuw concept en een prachtige stoffenlijn. Patronen tekenen is voor mij nog een brug te ver, al volg ik The Fashion Basement al een hele tijd, in de hoop dat ik vroeg of laat moedig genoeg zal zijn om in dat bad te springen. Het leek wel alsof Tamara dat in de gaten had, want haar nieuwe concept is de perfecte mix tussen patronen kopen en zelf tekenen.

De nieuwe lijn van The Fashion Basement telt vier basispatronen en zes modeltekeningen. Een basispatroon is een eenvoudige versie van een kledingstuk, zoals een rechte rok met tailleband, maar zonder zakken, split, gulp… Elk patroon is verkrijgbaar in maat 34 tot 64, met negen verschillende cupmaten. Als je daarin je maat niet vindt… Tamara houdt rekening met alle mogelijke damesfiguren. Eens je maat bepaald, loodst ze je stap voor stap door het aanpassingsproces, want geen enkele vrouw is standaard. Aan de hand van ontelbare filmpjes maak je van het basispatroon iets wat perfect op je lijf is geschreven. Van daaruit kan je oneindig veel met je basispatroon variëren.

Eens je basispatroon getekend, kan je overstappen naar de modeltekeningen. Geen voorgetekend patroon deze keer, want je start vanaf je basispatroon. Tamara vertelt je stap voor stap en met oneindig veel geduld in haar filmpjes hoe je van bijvoorbeeld een basisrok een leuke jeansrok kan maken met alles-erop-en-eraan. Ik koos voor de basisrok en daaruit volgde de leuke Morgan rok. Om The Fashion Basement te citeren: “Morgan is een rok met lichte A-lijn in midilengte. Dankzij de opgaande naden in voor- en rugpand heeft de rok een optisch verlengend en verslankend effect. De Morgan rok bevat een gulpsluiting, zak in naad met sierpat en opgestikte zakken op de rug”.

Eerlijk moet ik toegeven dat ik het hele proces enorm spannend vond. Zou ik dat wel kunnen? Is het niet ontzettend veel werk? Moest ik geen speciale latten of ander materiaal kopen? Maar, zoals wel vaker, mijn drempelvrees was helemaal niet nodig. Door de manier waarop het hele concept in elkaar zit, had ik op geen enkel moment het gevoel dat ik iets niet zou kunnen en verveelde ik mij geen seconde. Letterlijk voor elke stap in het proces is er een filmpje waar je ziet en hoort wat je te doen staat.

Ik genoot van elke stap van het proces en voelde mij ontzettend gelukkig, omdat een goed passend kledingstuk iets is waar ik al heel lang naar streef. Meestal slaag ik er wel in om het aan het einde van de rit goed te krijgen, maar dankzij dit nieuwe concept weet je al op voorhand dat je onderweg niet meer gaat moeten prutsen… Bovendien leerde ik ontzettend veel bij en ontdekte ik de theorie achter technieken die ik door de jaren heen ontdekt had. Zalig!

Helemaal hordeloos verliep het proces bij mij niet. Mijn basisrok paste perfect, maar bij de Morgan ging het eventjes iets minder vlot. Ik had namelijk besloten de taille een stukje te verlagen, want dat is een optie die ik wel eens wilde verkennen. Maar aan het einde van de rit, bij de eerste pas, bleek die verlaagde taille in een A-lijn rok mij toch niet zo goed te staan. Voor ik de tailleband er defenitief op zette, moest ik dus de zijnaden nog wat innemen om de taille opnieuw te verhogen. Daardoor is mijn gulpsluiting een beetje kort uitgevallen. Nog een geluk dat ik geen brede heupen heb, of de rok geraakte er niet meer over… Maar: eind goed, al goed. En ik heb weer heel veel bijgeleerd!

Een trouwe volger weet intussen dat mijn ventje (en fotograaf Michael Moors) niet altijd een grote fan is van mijn outfits. Ik kies vaak voor kleurrijke prints, terwijl hij meer houdt van eenvoud. Deze combinatie kan hij wel waarderen, wat het dubbel zo leuk maakt voor mij. Misschien moet ik het wat vaker eenvoudig houden, want een complimentje van mijn schat is iets om te koesteren.

Nog kort even over de hele outfit: het truitje is een hack van de Yvette top- en jurk (Designer Stich) in een gewafeld Minerva stofje. Voor de Morgan rok koos ik een zware zwart-blauwe jeans, die ik lang geleden kocht in Mechelen, maar die zo lang bleef liggen dat de winkel intussen niet meer bestaat.

Tot snel,
Lieve