Heb jij dat ook? Als ik voor het eerst iets voor het eerst op eigen houtje moet doen, stel ik dat dagen, soms weken uit, tot ik in tijdsnood kom, of al mijn moed verzameld heb. Dat geldt voor zoveel dingen, maar sinds ik naai, loop ik steeds weer tegen die drempel op. De schaar zetten in dat mooie stofje, een patroon overtekenen uit een onbekend boekje vol kriebellijntjes in alle kleuren van de regenboog, die linten van dat kleedje afknippen en afwerken met drukknoppen… Telkens weer zakt de moed me in de schoenen, zet ik het project opzij, en kies ik voor vertrouwde paden.

Een dik jaar geleden kocht ik een leuke blauwe rok. Het enige wat ik niet mooi vond, waren de twee bruine houten knopen. Niet erg, ik zou er wel eens nieuwe aanzetten. Het duurde een tijdje voor ik knopen naar mijn zin vond, maar eens die in mijn bezit, kon niets mij meer tegenhouden…

Dat was buiten die vervelende drempelvrees gerekend. Met mijn machine kan ik knopen aanzetten, iets waar ik bij aankoop erg blij mee was. Alleen had ik het nog nooit gedaan. Telkens ik de knopen zag liggen, dacht ik: “Oh ja, dat moet ik nog eens doen…”, maar in een beweging deed ik dan weer iets anders, want ik was zo bang dat het mis zou gaan. Wat als het niet lukt? Wat als ik mijn naald breek op de knoop? Of erger, wat als ik de knoop kapot maak?

Gisteren was ik mijn getwijfel en getreuzel ineens grondig beu. Het moest er nu maar eens van komen. De oude knopen gingen er makkelijk af, en na een blik op de handleiding van mijn machine, bleek alles verbazend vlot te gaan. Die rok kan ik eindelijk dragen!

Herken jij mijn verhaal?
Heb jij ook drempelvrees of faalangst?
Hoe los jij dat op?

Tot snel,
Lieve