Sinds het allereerste moment dat The Fashion Basement vorig jaar een totaal nieuw concept lanceerde ben ik fan! Voor degenen die het gemist hebben: het gaat om een mix tussen basispatronen en patroontekenen, waarmee je alle kanten uit kan. Nu de basispatronen perfect op mijn maten zijn aangepast, blijf ik ernaar teruggrijpen om er telkens weer unieke kledingstukken mee te maken.

Laat me met het bovenstuk beginnen… Gebaseerd op het ‘basispatroon blouse’ maakte ik de Blair blouse, een modelintekening waarbij je verder werkt aan je basispatroon. Omdat ik heel wat exemplaren in mijn kast hangen heb, maar er eigenlijk weinig draag, besloot ik de bloes opnieuw om te toveren tot een leuk truitje. Eerder maakte ik al een roze exemplaar, nu ging ik voluit voor mijn absolute lievelingskleur: blauw.

De stof kocht ik ongeveer een jaartje geleden bij Toverstof in Destelbergen. Het is een leuke doorgestikte sweaterstof. Vooral nu de winter voor de deur staat, hou ik van heerlijk warme coltruien. In plaats van de schuin geknoopte kraag van het bloesje, gebruikte ik de knopen enkel als versiering en zette ik een rolkraag aan de trui. Warm, zacht, leuk… een toppertje, al zeg ik het zelf.

Vanuit het ‘basispatroon broek’ tekende ik de Audrey. Ik maakte eerder al een proefversie, maar die was niet honderd procent naar mijn zin. Ik trok terug naar de tekentafel en paste het patroon een klein beetje aan. Eerst verwijderde ik één van de bandplooien en eigenlijk wilde ik het verder zo laten. Maar de stof (een cadeautje van Girl in Uniform Tatiana) was blijkbaar minder geschikt voor bandplooien. Omdat de stof ophoopte ter hoogte van mijn onderbuik, vond ik dat niet zo flatterend. Ik besloot de overblijvende plooien een stukje vast te stikken.

Op de billen wilde ik twee valse paspelzakjes naaien, maar door de print en kleur van de stof was het heel moeilijk om duidelijke markeringen te maken. Ik was superblij dat ik één zakje tot een goed einde bracht en liet het daar bij. Ik wilde het risico niet nemen dat mijn tweede zakje scheef zou staan of volledig zou mislukken. Daarvoor hou ik veel te veel van de stof…

Voor de gelegenheid show ik mijn outfit met leuk accessoire; mijn Rikka heuptasje gaat heel vaak mee op wandel en maakte ik met een klein stukje van de gekoesterde stof. Zeg nu zelf, het feit dat de broekenstof terugkomt ter hoogte van de borst, dat zorgt voor een soort verbinding tussen de twee kledingstukken. Leuk vind ik zo’n details!

Al ben ik grote fan van deze outfit, ik vind het wel altijd heel erg moeilijk om broeken mooi op foto te krijgen. De broek past perfect en toch zie je overal beweging en plooien. Zucht.

Ach ja, zoals Tamara mij troostend zei: “Mensen zien je nooit statisch. Je staat ook zelden recht vooruit met je twee voeten op de grond. Je plooit al eens een been, leunt wat meer op één heup…” Of je draait je lijf in alle richtinge om mooie foto’s te maken. Toch?

Tot snel,
Lieve