Een ruime maar niet te grote tas om te gebruiken als ik veel moet rondwandelen of geen zin heb om mijn grote handtas mee te sleuren… daar zocht ik al jaren naar! Ik maakte eerder een Rikka heuptasje, maar dat bleek al snel veel te klein. Toen Hansedelli een testersoproep deed voor de leuke Vylba, stelde ik mij dan ook heel enthousiast kandidaat!

Jammer genoeg haalde het leven mij in. Ondanks de goede intenties slaagde ik er niet in de test tegen de deadline af te werken en ook foto’s nemen liet een tijdje op zich wachten. Jammer jammer jammer, want deze leuke slingbag verdient alle mogelijke aandacht. Wat een toppatroon is dit!

De Vylba kan je maken als crossbody, als slingbag of als een gecombineerde versie. Daarnaast kan je ook de lay-out van de tas naar je hand zetten door te kiezen tussen twee verschillende voorvakken. Ook het rugvak kan je op twee manieren afwerken of gewoon weglaten. Welke optie je ook kiest, je tas is compact (16*6*20 cm) maar enorm ruim door de vele vakken binnen en buiten. Ook in de afwerking moet je keuzes maken: zo kan je je tas via een keergat draaien, of ze binnenin afwerken met biais. Mensen met keuzestress raad ik daarom af aan het werk te gaan met de Hansedelli patronen :-).

Zoals we het gewend zijn van Hansedelli is de handleiding weer enorm uitgebreid en geïllustreerd met niet minder dan 500 foto’s. Laat je niet afschrikken omdat de handleiding niet in je moedertaal geschreven is: je kan kiezen tussen Engels en Duits, maar de foto’s loodsen je haast zonder nood aan tekst het hele proces door. Zelf lees ik dikwijls pas als ik twijfel of ik goed bezig ben.

Heb je weinig tassenervaring, dan begrijp ik dat zo’n ‘ingewikkelde’ tas je kan afschrikken. Maar neem het van mij aan: heb je de basis onder de knie, dan kan je deze zeker aan! De Vylba is echt een feestje om te maken, dankzij de nieuwe technieken en onverwachte twists. Al ben je er wel een tijdje zoet mee.

De materialen vond ik opnieuw bij mijn klassiekers: de buitenstof is een oudje van ZipperZoo, waar ik gelukkig een meter extra van kocht omdat ik de stof zo leuk vond. Ik combineerde die stof met een ‘gerecycleerde ritstas’ in polyester waar mijn schoonbroer vroeger zijn statieven in transporteerde. Jammer genoeg had ik nog slechts enkele kleine stukjes, maar als accentje past de polyester perfect in het plaatje. De ritsen, trekkers, klinknagels, rechthoekige ringen en de tassenband kocht ik opnieuw bij ZipperZoo. De voeringstofjes vond ik bij Veritas.

Al heeft het allemaal wat langer geduurt dan ik had gepland, nu de tas en de foto’s klaar zijn, zal je mij er vaak mee zien rondlopen. Dit zou wel eens mijn lievelingstas aller tijden kunnen worden! Tenminste, als ik mijn volledige hebben en houden niet mee moet sleuren…

Tot snel,
Lieve