Toen designer Sandeep mij ongeveer een jaar geleden haar eerste voorbeeld liet zien, wist ik het al: de Everyday Crossbody Companion van Kaur Threads wil ik maken! Ik wachtte in spanning op de testfase van dat fantastische patroon.
Back to black
Eind februari deed ze eindelijk een testersoproep en konden we aan de slag. Al heb ik intussen een immense voorraad, toch was het moeilijk om de perfecte combinatie te vinden. In eerste instantie wilde ik niet opnieuw voor zwart gaan, want donkere tassen heb ik al veel. Maar omdat ik per sé uit mijn voorraad wilde werken, was de combinatiekeuze beperkt. Ik zwichtte voor een tof zwart kunstleer met korrelstructuur. Geen enkel idee waar ik dat ooit kocht…
Dat ik een grote fan ben van Hansedelli hoef ik je waarschijnlijk niet meer te vertellen. Ik zit al een tijdje in haar vaste testgroep en probeer zoveel mogelijk deel te nemen aan de tests. De Mini Ruby is een compacte, doch verbazend ruime portemonnee, met een leuke asymetrische buitenkant en heel wat vakjes binnenin.
De Mini Ruby meet ongeveer H 8 cm x B 11 cm en kan je gebruiken als kleine portemonnee voor feestjes, vakantie of als je liever minder in je handtas meeneemt. Mocht je dat willen, kan de portemonnee volledig zonder ritsen worden genaaid. Iedereen met een klein beetje naaiervaring en een portie lef kan met dit patroon aan de slag.
Typisch voor Hansedelli is dat je bij de Mini Ruby kan kiezen tussen verschillende opties. De klep kan recht zijn of op een puntje uitlopen. Je kan verschillende soorten sluitingen gebruiken, al dan niet met een kort riempje om de portefeuille heen. Binnenin kan je kiezen voor twee verschillende muntvakken: eentje met een drukknop, of eentje met een rits.
Voor deze blauwe cutie koos ik materialen uit mijn voorraad, wat ik nog wel een uitdaging vond. Bij alle projecten waar ik met meer dan twee stoffen aan de slag moet, lig ik wakker van de puzzel. Dan spelen mijn gedachten constant pingpong en loop ik er uren over te piekerene. Gelukkig kom ik er meestal ook wel uit… Het effen blauwe buitenstofje is een restje jeans dat ik ooit kocht op het Stoffenspektakel. Het andere buitenstofje, met de diagonale lijnen, kocht ik bij ZipperZoo. Ook versteviging, drukknoppen en rivetten kocht ik daar. Het lichtblauwe katoentje voor de binnenkant kocht ik bij Veritas, het donkerblauwe bij De Stoffenknop.
De Hansedelli patronen kan je kopen in Duits of Engels, maar geen zorgen als je geen talenknobbel hebt. Vaak naai ik haar tassen en tasjes bijna volledig door ‘naar de prentjes te kijken’. In de handleiding vind je namelijk niet enkel tekst, maar ook honderden stap voor stap foto’s, die je naadloos naar het eindresultaat leiden. Als lezen toch nodig is, scan ik de tekst met Google Translate. Soms komen daar vreemde vertalingen uit, maar meestal kan je er wel de context uit afleiden.
Ik deed er in totaal zo’n uur of zeven over om mijn eerste testversie te maken, maar het was zo’n leuk proces, dat ik meteen besloot een tweede Mini Ruby te maken. Eveneens met een rechte klep en een muntvak-met-drukknop, maar deze keer zonder riempje rondom. De materialen vond ik opnieuw in mijn voorraad. Je hebt écht niet veel nodig om deze Mini te maken, want voor je buitenkant kom je al heel ver met kleine resten. Ook voor de verstevinging kon ik putten uit knipresten, want ik wel fijn vind. Ik hou namelijk zo goed als alles bij, maar aan dat tempo groeit de reststapel wel heel snel.
De roze canvas van de buitenkant kocht ik bij ZipperZoo, net als versteviging en drukknop. Het dunne bruine kunstleer vond ik in mijn restjesbak, maar ik heb geen flauw idee meer waar dat vandaan zou komen. Het fleurige katoentje van de binnenkant was een stoflapje van bij Veritas. Tegen niemand zeggen… maar de leuke ‘handmade’ labeltjes van beide versies komen van AliExpress.
Wat ben ik blij dat ik dit leuke, veelzijdige patroontje mocht testen. De roze Mini Ruby kreeg al een nieuwe thuis bij een vriendin. De blauwe heeft voorlopig nog geen bestemming… maar Kerst komt er al snel aan, dus misschien maak ik er wel iemand gelukkig mee.
Ik ben een tassenmadam. Mijn allereerste naaisel was een omkeerbare tas, en sinsdien ben ik nooit meer gestopt met tassen maken. Je zou denken dat ik er vroeg of laat wel genoeg van had… maar neen, mijn passie voor tassen naaien wordt enkel groter!
Natuurlijk wordt die passie ook gevoed door de talloze tassenpatroontjes die ik overal zie. Eind vorig jaar kwam er nog een prachtig nieuw tassenboek op de markt. Nog voor ik ‘Mijn Tas II’ cadeau kreeg van mijn lieve schoonzusje en haar ventje, maakte ik al de Oscar rugzak voor mijn petekind Wolf. Daar stopte het echter niet bij: van zodra ik even tijd had, ging ik aan de slag met de Renée II.
Net als alle andere tassen in het boek komt de Renée ook in twee versies: een eenvoudig model met lederen riemen, en een wat specialer model dat door de plaatsing van de schouderriem steeds een andere driehoekige flap heeft. Op Renée II werd ik verliefd, de andere spreekt mij net iets minder aan.
Een paar maand geleden deed ik een (mis)koopje op het lokale Stoffencircus. Ik viel als een blok voor een lap zetelstof in een leuke blauw-grijze tint, in het idee dat zoiets ideaal zou zijn voor mijn Blanche. Doordat de stof al op voorhand gewatteerd is, viel dat plan echter in het water, en de lap lag al een tijdje stof te vangen op ons logeerbed. Voor de Renée is ze echter ideaal: de tas wordt verstevigd met vlieseline, dus die stap kon ik meteen overslaan.
In mijn restjesbak vond ik een mooie grijze structuurstof van Ikea die ik ooit gebruikte om stoelen te stofferen. Bij nader inzien is ze wat stijf om als voering te dienen en de rits botst telkens tegen de hogere stukjes stof, maar het geeft wel een speciaal effect. Het reepje zwarte canvas voor de riem kreeg ik van een Lieve naamgenote. De mooie lederen riemen, de rivetten en de rest van de fournituren bestelde ik bij Kbas.
Al ziet de Renée er niet ‘simpel’ uit door de mooie details, er is echt niets moeilijks aan het naaiproces. In wezen is het gewoon een grote ritstas met aan de zijkanten lusjes en D-ringen die nadien de vorm bepalen. Ik beperkte deze keer ook de aanpassingen en toevoegingen tot een paar opgestikte zakjes in de voering. De tas was dan ook na enkele uurtjes klaar.
Door haar grote volume dat je makkelijk een stuk kleiner maakt, gewoon door de flap om te vouwen, is de Renée II multifunctioneel. Ze kan dus geregeld met mij op stap: voor een uitje met vriendinnen, om te gaan shoppen, om naaispulletjes in te vervoeren of gewoon naar het werk.
Hoe vaker ik er naar kijk, hoe leuker ik deze tas vind. Wat denk jij ervan?
Girls in Uniform 