De Veritas winkel, daar is elke naaister wel mee bekend. Sinds iets meer dan jaar brengt de keten ook een naaimagazine uit. Hoog tijd dus dat de girls die lectuur eens met een kritisch oog bekijken.

Ik maakte er al wat projectjes uit, zoals de bomberjacket Annabelle, mijn Abby jurk  en mijn Alison t-shirt. Lieve ging dan weer aan de slag met de Alex jumpsuit.

Het aanbod van de Veritas-magazines qua naaien is voor elk wat wils. Er zijn ook heel wat projectjes voor de beginnende naaister. Bij elk project staat de moeilijkheidsgraad erbij.

Er bestaan ook edities voor breien en decoratie, dus voor de creatieveling is er wel wat keuze. Ik heb een paar bladen van naaien en eentje voor breien maar zij die zich mijn breipoging in Mali herinneren, weten dat die laatste nog maar weinig gebruikt is….

De projecten zijn goed uitgelegd, met duidelijke tekeningen en stap voor stap beschrijvingen. Ook bepaalde technieken zoals een papspelzak stikken of een blinde rits inleggen, staan achteraan uitgelegd aan de hand van foto’s.  Handig, maar het nadeel is dat de tutorials soms dezelfde zijn. Telkens een paar andere techniekjes uitleggen zou beter zijn. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat de doorwinterde naaisters dit alleen maar bladvulling vinden.

Alle patronenen staan op grote patroonbladen en zijn makkelijk over te nemen Met duidelijke lijnen, zonder de visuele spaghetti die je in andere bladen tegenkomt. Er staan ook maar een viertal kledingstukken op een blad, dus het overzicht is nog niet zoek.

Welke stof je kunt gebruiken voor een bepaald kledingstuk, daar geven ze je advies over, en ook over de hoeveelheid stof en ze tekenen zelfs een plan om de patroonstukken te leggen op de stof.

Wat jammer is, is dat de hoeveelheid stof die ze aanraden, me soms wat overdreven lijkt. Ik probeer steeds zo spaarzaam mogelijk mijn stof te leggen, zodat steeds een beetje overheb, mocht ik een patroondeel opnieuw moeten knippen. Maar mijn ervaring met het Veritasblad  is dat ze de stof wel erg ruim meten.

De nieuwe stofjes van de keten worden ook besproken, daar kan je lekker bij watertanden. Ook de bon van 4 of 5 euro die steeds achteraan zit, is ook leuk meegenomen. Spijtig dat die enkel geldig is vanaf een bepaald bedrag, dat niet laag is.

Wat leuk is bij de patroontjes, is dat je er eens iets vindt dat niet in andere naaibladen staat. Een kleedje dat net iets specialer is, een broek die net wat anders is als de rest. Ik heb bijvoorbeeld lang gezocht naar een nauwaansluitende broek en in het jubileumnummer van Veritas heb ik hem eindelijk gevonden. Hij staat hoog op mijn lijst met projecten…

Rapport in het algemeen: een leuk blad met overzichtelijke uitleg en patronen, ideaal voor de beginnende en leergierige naaisters onder ons.  Ik verheug me er steeds op om de nieuwe editie eens op te pakken in de winkel en er door te bladeren.

Wat vind jij van het Veritas magazine? Tevreden, zoals ik, of toch wat minder? Laat het me weten.

Tot schrijfs,

Margot