Een tijdje geleden kocht ik het ‘Sunday Romper‘ patroon van Love Notions. De testerfoto’s waren veelbelovend en de verschillende opties zoals dolman en tanktop, rok, short of broek spraken mij wel aan. Ik had een mooie lap soepele, donkerblauwe crêpe gekocht die in mijn hoofd perfect leek voor het project. Kon niet misgaan dus!

Er zijn zo van die dagen…

Er zijn echter zo van die dagen dat niets gaat zoals het zou moeten. Het begint al bij de stof: die is geweven, terwijl het een patroon is voor tricot. Ok, geen probleem, dan maak ik een maatje groter voor de jurk en steek ik er indien nodig een blinde rits in. Zo gezegd, zo gedaan: ik teken de jurk een maatje groter en voeg een beleg toe voor de hals. Ik naai het bovenstuk en dat ziet er eigenlijk heel goed uit, al wippen de mouwtjes wel een beetje omhoog. Héhé, ja hoor, zo gaat het goed!

Oeps… bij de eerste pas blijkt de ruguitsnijding een beetje te gapen aan de achterkant van mijn schouders. Stoort het? Geen idee of iemand anders het ziet, maar mij stoort het dus wel. Ik heb ook een mooie lap tricot kant liggen in de perfecte kleur, dus ik knip een driehoekje uit en maak het netjes vast aan het beleg. Nog effe opstrijken… Damn, mijn strijkijzer staat te warm! De rand van het kant kleeft ineens aan de zool. Gelukkig zie je er aan de goede kant niets van. Oef. Da’s mooi opgelost, die rug. Aan de buitenkant dan toch.

Ok, af en toe gaat er wel eens iets mis, da’s perfect normaal… Alles nog eens netjes strijken, vooral die naad onder mijn oksel, die ligt niet helemaal plat. Och… is mijn strijkijzer nu wéér te warm? Het ruikt ineens verbrand. ‘Gelukkig’ is het onder mijn oksel. Op naar de rok! Mijn humeur is echter een beetje minder zonnig dan voordien. Een geluk bij een ongeluk, het is slechts een testje in een mooie, maar niet te dure stof.

Ja hoor, die rok, dat gaat eigenlijk perfect. Laten we die maar meteen aan het lijfje zetten. Alles past, hoera! De randen netjes overlocken, nog een tweede stiksel op een paar centimeter van de rand, omplooien, de tunnel vaststikken… Bijna klaar! Elastiek erdoor… Oei, mijn tunnel is te klein voor de elastiek. Verdorie. Niet erg, een smallere elastiek dan maar, al is die eigenlijk te smal naar mijn zin.

Ik had het moeten weten…

Bij de eerst pas blijkt dat mijn holle rug mij opnieuw parten speelt. Oh neen, dan moet ik de rok er weer afhalen om de rug drie centimeter in te korten. Verdorie, da’s een rotwerkje: drie stiksels én een overlockrand loshalen. Zucht… Dat had ik nu toch vooraf moeten weten, niet?

Na een uurtje prutsen en zuchten is de rok eraf en de rug ingekort. We kunnen weer verder! Intussen doet mijn hele lijf pijn van de spanning en is het echt niet leuk meer, maar stoppen staat niet in mijn woordenboek. Rok er weer aan, tunnel gemaakt, te dunne elastiek erdoor… Bon, mijn lievelingsjurkje zal het niet worden, maar het is draagbaar. Al vind ik de rok bij nader inzien wat wijd in verhouding met de rest van de jurk, en mocht er nog wel een centimeter meer af aan de onderrug. Maar no way dat ik alles nog een keer losmaak!

Zou ik die elastiek niet beter nog eens doorstikken, zodat hij niet draait? Goed idee Lieve, dan heb je daar later geen last meer van. Pffff, dat lukt ook niet zo recht als ik zou willen. Tweede pas… Oh neen!!!!! Blijkt de elastiek uitgerokken door het stikken. Of had ik niet goed gemeten??? Verdomme, verdomme, verdomme, moet ik dat stiksel nu volledig uithalen? Een half uur later geef ik het op: dat is niet te doen zonder mijn stof kapot te trekken. Nu hangen er écht donderwolken in de kamer.

Gooi ik die vod weg of werk ik nog verder af? Ik vind de rug wel mooi met dat kant, dus ik moet nog even doorzetten… Ik werk nog snel de zoom af en vind ergens in mijn voorraad nog een brede elastiek die perfect bij de jurk past en zo het probleem camoufleert. Maar mijn humeur is intussen zo slecht, dat ik nergens meer blij om kan zijn.

Nu ik dit neerschrijf, kan ik er eigenlijk wel om lachen. Er zijn zo van die dagen… en soms past een patroon écht niet bij dat rare lijf van mij, maar dat hoort erbij!

Heb jij ook zo van die dagen? Ik lees het graag!

Tot snel,
Lieve