Als mijn mama niet mijn grootste fan is, dan is ze zeker wel mijn grootste ‘klant’. Toen ze mijn eerste Neo Crossbody Wallet van Kaur Threads zag passeren, wist ze meteen welk cadeautje ze aan mij kon vragen voor haar verjaardag begin dit jaar.

Omdat ik graag voor iedereen het juiste cadeautje geef, ben ik altijd blij als iemand mij concreet laat weten wat hij wil. Ik legde mama dus een uitgebreide vragenlijst voor…

Ze vond de Neo heel mooi, maar wilde graag een iets grotere tas. Samen bepaalden we min of meer de afmetingen, en zochten we naar de perfecte kleur voor de buitenkant. Ik had een prachtige lap echt leer gekregen van mijn schoonmama, in een diep glanzend bordeau. Dat leek ons perfect voor de Neo, want mijn mama houdt van rood- en bordeautinten.

Ik hertekende het patroon en voegde in de hoogte en in de breedte telkens zes centimeter toe. De bodem maakte ik een centimeter breder. Ik verdeelde de centimeters in de hoogte tussen de verschillende patroondelen in de hoop dat de verhouding zo nog steeds zou kloppen.

De voeringstoffen en fournituren komen zo’n beetje overal vandaan. Het mooie stofje van See You At Six vond ik bij Buzy Bee Liz, het effen groene kocht ik bij Veritas. De rits kocht ik bij Toverstof en de rest van de fournituren komt van bij ZipperZoo.

Toen ik begon te naaien, merkte ik echter dat mijn machine het dikke leer niet goed kon verwerken. Door twee lagen leer ging het vlotjes, maar vanaf drie begon ze steken over te slaan. Oeps, even slikken… Gelukkig naaide ik die dag bij mijn schoonmama thuis, en die woont vlak bij mijn favoriete ‘tassenwinkel’, ZipperZoo. Mieke schoot mij te hulp en we vonden een prachtig wijnrood kunstleer in de perfecte kleur. Oef!

Het patroon was snel weer uitgeknipt, en verder verliep alles zoals gepland. Naast het ritsje en het kaartvak binnenin, het steekvak-met-klep en de rits in het achterpand voegde ik nog een klein vakje toe voor kleine prutsen binnenin. Het resultaat is een leuke Neo Crossbody Wallet die ruim genoeg is en voldoende opbergmogelijkheden heeft om ze te gebruiken als dagelijkse tas.

Van zodra ze klaar was, was het wachten op het moment dat ik ze mocht afgeven. Altijd weer even spannend! Maar ik had mezelf wel beloofd: “Als mama ze niet mooi vindt, dan hou ik ze lekker zelf”, dus dat nam de stress een beetje weg. Jammer maar helaas, mama vond ze super en nam ze meteen in gebruik. Ik zal er nog eens eentje moeten maken voor mezelf dus…

Nu is het aftellen naar moederdag… Iemand een ideetje wat ik nog voor mijn mama maken kan?

Tot snel,
Lieve