Elke vrouw heeft een middelgrote tas nodig in haar garderobe, het liefst nog in haar lievelingskleuren… Toen mijn ventje uitgenodigd werd op het verjaardagsfeest van ‘de vrouw van zijn baas’, zag ik daar in het perfecte excuus om wat tijd door te brengen met mijn naaimachine.

Vorig jaar maakte ik voor mezelf een leuke Takisha in bruin kunstleer van De Stoffenknop. Die gebruikte ik de hele zomer lang en ik kreeg tal van fijne complimentjes over de tas. De crossbody van Kaur Threads heeft heel wat aparte vakjes binnen en buiten, perfect voor een goed georganiseerde fashionista. Al kende ik de dame in kwestie niet persoonlijk, een handgemaakte tas leek mij een veilig geschenk-idee.

Michael vroeg aan zijn baas welke kleuren mevrouw graag ziet, in de hoop dat hij haar goed genoeg zou kennen. Ja hoor, daar kwam al heel snel antwoord op: “blauw en fushia”. Aaaaaah, een vrouw naar mijn hart, daar kon ik iets mee! Het kunstleer in het perfecte luchtmachtblauw* combineerde ik met zwart nikkel fournituren en een blauwe rits met zwarte tandjes, allemaal uit mijn voorraad, gekocht bij ZipperZoo.

* de vroege ochtendzon verandert de kleuren wel wat op de foto.
‘In het echt’ is de tas mooi grijzig donkerblauw.

Voor de voering liet ik mij volledig gaan. Waar dit stofje vandaan komt, daar heb ik geen idee van. Het lag al een tijdje in mijn voorraad en ik spaarde het voor een speciale gelegenheid. Een vijftigste verjaardag vind ik het ideale moment om de schaar erin te zetten. De kleuren harmoniëren perfect met het blauwe kunstleer van de buitenkant.

Het was effe slikken toen ik helemaal op het einde de riem moest knippen. Een lange crossbody riem was op dat moment geen optie meer wegens te weinig kunstleer. Toevallig zag ik vlak daarna op Instagram een tip van tas.de.botee: “Knip je riem voor al de rest, zodat je zeker nog genoeg lengte hebt”. Damn, te laat natuurlijk. Tassenband was een optie, maar een korte riem -net lang genoeg om de tas over de schouder te dragen- kon natuurlijk ook. Mijn ventje koos uiteindelijk voor de tweede optie. Het resultaat is eigenlijk best elegant!

De ophanging van de riem deed ik een beetje anders dan voorzien in het patroon. Ik vind de verzonken manier waarop de D-ring wordt vastgezet bij de Zynah -ook van Kaur Threads- veel mooier. Daarbij moet je wel in de zijkant van de tas snijden, wat telkens weer spannend is… Maar het resultaat is heel professioneel en stijlvol.

Bij elke stap die ik zette, zag ik de puzzel mooier en mooier in elkaar vallen. Wat heb ik ervan genoten om dit cadeautje voor een wildvreemde te maken. Tot de laatste fase… en daar ging het meteen goed mis. Eens de tas gekeerd (Nvdr: telkens weer een geworstel!) begon ik vol goede moed aan het allerlaaste topstiksel. Man man, daar heb ik mij goed aan mispakt. Topstiksels gaan bij mij eigenlijk nooit zoals het moet, maar ik vergeet dat ook telkens weer. Deze keer brak ik verschillende naalden en moest ik keer op keer herbeginnen. Het eindresultaat is totaal niet hoe ik het graag zou zien, met gelijke, mooi steken. Ik overwoog zelfs de tas niét cadeau te doen… maar uiteindelijk lukte het mij naar het geheel te kijken en niet naar de details die minder geslaagd zijn. Het is en blijft een mooie tas!

Tot snel,
Lieve