In een zotte bui reageerde ik op de oproep van FibreMood die sewista’s zocht voor de nieuwe Link Party. Vrienden die mij goed kennen weten dat er door mijn drukke huishouden en dito baan maar heel weinig tijd overblijft om te naaien. Hiermee zette ik mezelf echt wel voor blok: ik zou en moest naaien…. de rest zou even moeten wijken.
Het patroon was vrij snel gekozen: de Taylor dress, een oversized jurk met een mooie lengte, praktische zakken en een elastische tailleband. Ik wou echter geen jurk in één kleur, ik was bang dat ik daarin zou verdwijnen. Dankzij de workshop ‘kleuradvies’ bij Toverstof (onder vakkundige leiding van Veronique Verhas) ontdekte ik de stoffen die qua kleurencombinatie en patroon het best bij mijn ‘lentetype’ pasten. Svenja van Toverstof hielp mee de knoop doorhakken (ze kent de smaak van haar klanten!) en even later ging ik buiten met twee prachtige lappen viscose.
In het begin zat ik nogal met de handen in het haar. Het zijn hele stevige katoentjes, en ik naai zelden met geweven stoffen. Maar na de brillenhoesjes die ik maakte voor mijn schoonmoeder, had ik de smaak te pakken. De foto’s voor de blog bewaar ik op een externe harde schijf, die overal mee naartoe gaat. Een glanzend exemplaar, dat intussen vol krassen staat. Daarom bedacht ik, dat ik de schijf maar beter goed zou beschermen, en het idee was geboren.
Uit mijn stapeltje stoffen koos ik het minst evidente exemplaar. Stoffen waarbij ik rekening moest houden met de print, mijdde ik tot nu toe als de pest. Maar ik moest er toch ooit eens mee aan de slag, dus waarom nu niet? Recht bleek op geen enkele plek recht in dit katoentje, dus de uitdaging was nog nét iets groter. Het werd een heel gepuzzel om de patronen op de juiste plek te knippen, en de print dan nog overeen te laten komen. Soms schuift er wel eens een streepje op, terwijl dat net eronder wél overeen komt… Maar het is me vrij goed gelukt, en ik ben heel tevreden met het resultaat.
Handig, dit zakje, vooral omdat ik het bijhorende kabeltje meteen een eigen vakje gegeven heb. Deze neem ik van nu af aan vol vertrouwen overal mee naartoe!
Zelf aan de slag? Scroll dan vooral verder voor de foto tutorial…
Tot snel,
Lieve
Tutorial voor een harde schijf van 12,5*7,5 cm
Knip alle patroondelen: buitenstof en voering van de klep (11*13 cm), H630 vlieseline klep (10*12 cm) – buitenstof en voering van het voorvak (13*13 cm) – buitenstof 2x (16*13 cm) – H630 vlieseline 2x (15*12cm) – voering 2x (16*13 cm). In totaal heb je dus 11 stuks geknipt.
Strijk vlieseline op de voorkant van de klep en op de buitenstoffen van het hoesje. Het voorvak moet niet verstevigd worden.
Stik drie kanten van de klep, goede kant op goede kant, op 1,2 cm van de rand. De hoekjes knip je schuin af.Keer de klep naar de goede kant en strijk plat.Stik de twee stukken van het voorvak goede kant op goede kant langs de bovenkant dicht.Keer en strijk plat.Plaats het voorvak op de goede voorkant van het hoesje. Zorg, indien nodig, dat de print mooi doorloopt. Rijg beide stukken op 0,5 cm op elkaar.Naai voor- en achterkant van de hoes langs drie kanten aan elkaar. Laat de bovenkant open. Knip de hoekjes schuin af (zoals bij de klep) en keer naar de goede kant.Schuif voering in buitenstof, en plaats de harde schijf in het zakje. Zo kan je nagaan of de afmetingen kloppen. Want het zakje mag niet te nauw aansluiten, maar je schijf mag er ook niet zomaar uitschuiven…Haal alles weer uit elkaar, en duw de hoeken van buitenstof en voering plat, zodat de naden op elkaar liggen. Mijn schijf is 2 cm dik, dus ik stik op 1 cm van de hoek. Knip het hoekje af.Op die manier bekom je zowel bij voering als bij buitenstof een rechthoekige bodem.Om de print mooi te laten doorlopen, leg je de klep nu op zijn plaats. Steek alle stukken opnieuw in elkaar, inclusief harde schijf. Op die manier hou je rekening met de dikte van de harde schijf. Indien nodig, knip je de open kant een stukje bij. Haal alles nadien weer uit elkaar.Rijg de klep, goede kant op goede kant op de buitenstof, aan de achterkant van het hoesje. Stik op 0,5 cm van de rand.Schuif de buitenkant in de voering, goede kanten op elkaar. Je ziet dus de binnenkant van de voering, en de klep ligt tussen de twee stoffen.Stik voering en buitenstof aan elkaar, op 1 cm van de rand. Laat een keergat in de achterkant van het zakje.Keer alles naar de goede kant en duw de voering op zijn plaats (let vooral op de hoekjes). Het keergat is voorlopig nog open. Controleer, met de harde schijf in het zakje, of alles mooi op zijn plaats zit.Vouw de rand van het keergat naar binnen, en speld de opening dicht.Stik alles door op enkele mm van de rand. Zo sluit je meteen het keergat.Plaats de kamsnaps of drukknopen op 1 cm van de rand in het midden van de klep, en meet waar het andere stukje moet komen in de stof van het voorzakje. Als het goed is, is dat ook op 1 cm van de rand en exact in het midden, maar mocht het niet overeen komen, kan je dat knopje makkelijk iets verplaatsen. En klaar is het zachte harde schijf hoesje!
Stuur je ons een foto van jouw creatie? Ik ben benieuwd!
Een paar weken geleden stuurde Margot ons twee dozen vol naailekkers op, vanuit het verre Mali. Omdat ze nogal lang onderweg waren, beschreef Margot gisteren hier alvast wat ze van ons verwachtte. Een heuse Afrikaanse naaichallenge!
Alsof het lot het zo bepaalde, arriveerden de langverwachte dozen een paar uur na publicatie op een bureau in Evere. Mijn ventje vertilde zich haast aan aan het gewicht. Wie verwacht ook, dat twee dozen met ‘stofjes’ zoveel wegen?
’s Avonds werd alles duidelijk… Margot heeft zich eens lekker laten gaan, en stuurde ons niet minder dan elf prachtige stoffen, waarvan sommigen zelfs vier meter lang! Ze uitpakken alleen al was een klein feestje voor mij. Er zat ook een leuk briefje bij voor de drie achtergebleven naaisters, waarin onze girl in Mali beschrijft waar de stoffen vandaan komen, hoe we ze moeten wassen, en dat ze toch graag zelf ook een stukje van die prachtige roze batik (rechts onderaan) wil krijgen.
De uitdaging? “Verdeel de stoffen onder jullie drietjes, en maak er elk twee creaties mee”. Aangezien we niet bij elkaar in de buurt wonen, verliep het keuzeproces via Messenger op Facebook. Ik had verwacht dat het een zware bevalling zou worden. Maar volgens mij is Margot helderziend, want de drie meiden maakten elk totaal verschillende keuzes. Geen catfight dus, tussen de Girls in Uniform.
Nu wachten er twee van de drie pakketjes op een nieuwe eigenares. Mijn katoentjes zitten alvast in de wasmachine, want ik kan er niet snel genoeg mee aan de slag gaan!
Verlies onze blog niet uit het oog, want de resultaten zie je de volgende maanden zeker hier verschijnen.
Kan jij raden, welk pakketje naar welke girl gaat?
Stuur ons gerust ook nog wat ideetjes, want een geschikt patroontje zoeken, is allesbehalve evident!
Girls in Uniform 