Toen ik vandaag op het werk toekwam, fronsten de collega’s de wenkbrauwen bij het zien van mijn vermoeide trekken. “Tja, heb net een naaiweekend achter de rug met de SewBees”, gaf ik als verklaring. Na het gewoonlijke mannelijke jolijt over de term, waren er wel enkelen nieuwsgierig naar wat dat feitelijk inhoudt. “Gewoon”, vertel ik, “35 dames uit heel België en uit Nederland komen vrijdagavond samen in het Vormingscentrum in Malle, we installeren ons in een grote zaal met onze naaimachines en toebehoren, je zegt hallo tegen je buurvrouwen, haalt je projectje boven en begint te naaien. Je eet drie keer per dag met de groep en voor de rest naai je gewoon lekker verder tot zondagnamiddag”.
Ongelovige blikken komen mijn kant uit. ”Toch niet de hele dag achter die naaimachine? ”Natuurlijk wel”, vertel ik, “er zitten daar een paar supervrouwen bij die tot negen projectjes in één weekend naaien. Dan moet je wel doorwerken hoor”. De verbazing blijft hangen aan tafel. “En kennen jullie elkaar dan allemaal?”, vraagt een andere collega. “Nee, in het begin niet”, geef ik toe,”maar ik denk niet dat je tien minuten naast elkaar kunt zitten voordat er eentje begint te babbelen en je pikt gewoon in. Lees verder “Winter is coming … in Malle”