Soms moet je een stofje even koesteren voor je weet wat je ermee wil doen… Zo ook met dit prachtige croco kunstleer van Editex. Ik had een meter van deze blauw-zwarte beauty. Het kunstleer is licht rekbaar en heerlijk zacht aan de binnenkant, en in mijn hoofd ging de slinger constant heen en weer tussen een rok (zoals het prachtexemplaar van Miek), en een tas.

Omdat het gepingpong in mijn hoofd nét iets vaker ophield bij ‘een tas’, besloot ik in die richting verder te denken. Het moest een ‘slappe’ tas zijn, want de croco is soepel en een beetje rekbaar. Ik bekeek mijn patronencollectie, en besliste dat het een ‘hobo’ tas moest zijn, in dezelfde trend als de Marichel Hobo. Ik zocht en zocht… en vond nergens mijn zin. Zucht.





