Soms kan ik mezelf wel om de oren slaan! In theorie weet ik intussen wel al iets over naaien, maar in de praktijk durf ik wel eens heel domme dingen doen. Zo ook deze keer. Ik zei nog tegen Margot: “Misschien kunnen we onze lezers de tip meegeven, om vormband te gebruiken”.
“Vormband?”, vroeg mijn vriendinnetje. Vormband is een dunne band plakvlies, die je gebruikt bij tricot, opdat de vorm van je hals- en armuitsnijding niet zou veranderen. Tricot heeft wel eens de neiging om uit te rekken bij het dragen, of om meteen al bij het stikken te lobberen. “Nooit vergeten”, zei ik nog tegen Margot, “anders dikke miserie”.
Hoe komt het dan, dat ik mijn stoffen geknipt, klaar om te naaien, toch denk: “Pffff, mijn strijkplank en -ijzer uithalen is me toch te lastig, het zal zo ook wel gaan”. Al snel bleek het niet te gaan, maar toch volhardde ik in de boosheid, want “het zal wel goedkomen”. Laat ik je nu zeggen: dat komt NIET goed!
De hele hals- en armafwerking was uitgerokken, mijn beleg (dat ik ook niet verstevigd had met vlieseline, ah ja…) kwam langs alle kanten naar boven, en de hele bovenkant van de jurk leek wel drie maten te groot. Uithalen, raadde de hele naaigemeenschap op Facebook mij aan. Tja, laat dat nu net geen optie zijn. De witte draad van de tricotsteek was nauwelijks te onderscheiden van de stof. Uithalen was voor mij een zekerheid dat ik de stof kapot zou trekken. Ik moest dus creatief zijn en een lapmiddeltje vinden.
Vooraan de jurk was het snel opgelost. Twee plooitjes in de hals, en er was niets meer te zien van de problemen. Achteraan kon ik vrij makkelijk de diepe V-hals dichtstikken, tot de rek ook daar acceptabel werd. Maar die mouwen, wat moest ik daarmee? Een tunneltje en een elastiek brachten redding. Zo was de jurk toch draagbaar. Oef!
Moraal van het verhaal: liever lui, toch moe!
Haal jij soms ook zo’n stommiteiten uit? Deel je ze met ons?
Tot snel,
Lieve
Girls in Uniform 
Knap opgelost!! 😉
LikeLike
Dankjewel Eva! Ik begin te vermoeden dat ik een krak ben in probleemoplossend naaien, want ik heb het al heel vaak nodig gehad 😉
LikeLike
Haha ja ik heb ook altijd zo’n dingen voor… Verstevigen?? Och zou dat echt nodig zijn?
Naadwaarde bij tekenen? Dat kan wel met de losse hand , toch?
Driegen? Ach met wat speldjes blijft dat wel zitten…
😂
Maar je hebt dat echt knap opgelost! 👍🏻
LikeLike
Hihi, ik herken mezelf in je antwoord!!!! Het lukt altijd wel, uiteindelijk, maar de uren dat ik al zitten prutsen heb, omdat ik niet nauwkeurig gewerkt had… niet te tellen!
LikeLike
Ik doe ook wel eens rare dingen :p Laatst nog een broek met zak gemaakt waarbij je alleen vanaf de binnenkant bij de zak kon. Niet heel handig maar ik was te lui om het uit te halen dus ik maak wel een nieuwe broek…
LikeGeliked door 1 persoon
Wel handig tegen gauwdieven… Een vakantie-toeristenbroek dus!
LikeGeliked door 2 people
ik beschreef in elk geval ook al vaak mijn liefde voor naadband ;-). herkenbaar hoor, dat liever lui dan moe 😉
LikeLike
Oef, ik ben gelukkig niet alleen :-). Ik heb nu mijn lesje wel geleerd, het eerste wat ik doe bij een nieuw stuk, is mijn strijkplank uithalen!
LikeLike
Zo herkenbaar… Ik onthou strijkplank, naadband en vlieseline!!! Zal het voortaan in de planning opnemen want ik gruwel ervan om op die manier tijd te verliezen! (En ik heb zo wel al wat uren verspild…! 😬)
LikeLike
Ooit leren we het wel… 😃
LikeLike
Ik houd mezelf altijd voor: hoe beter ik m’n best doe en hoe netter ik werk, hoe liever ik dat kleertje ga dragen. En dan zijn al die uren tenminste welbesteed. Zonder die brave gedachte zou ik ook enorm gemakzuchtig zijn (dat ben ik namelijk, dus dit verhaal is erg herkenbaar).
LikeLike
Ik leer het nog wel…
LikeLike