In mijn goede voornemens beloofde ik mezelf drie themamaanden na te streven op de blog. April stond volledig in het thema ‘sport’, en deze maand gaan we weer voluit voor onze #naaimaandtegenverspilling. In onze consumptiemaatschappij staan we er, in mijn ogen, niet voldoende bij stil hoeveel van ons afval we eigenlijk zouden kunnen hergebruiken, een ander doel geven, recycleren of repareren.
Al ben ik geen held in retouches omdat ik bang ben meer kapot te maken dan te repareren, toch doe ik het tegenwoordig wel steeds vaker. Mijn ventje is daar blij om, want gescheurde broeken of truien met een gaatje in kunnen nu toch opnieuw gedragen worden. Zelf ben ik dan weer fier dat ik het, ondanks mijn interne weerstand, toch doe.
Dingen een tweede leven geven, daar ben ik dan wel weer heel enthousiast mee bezig. Tijdens onze vorige #naaimaandtegenverspilling toverde ik een tafelkleed om tot shoppingtassen, naaide ik leuke stoffen mandjes voor de badkamer uit een oude jeansbroek, maakte ik een versleten nepleren jasje met een restje kant weer perfect draagbaar (én hip!), en verknipte ik een oud militair hemd tot een handige draagtas. Meer voorbeeldjes vind je hier.
Op een dag was ik op bezoek bij mijn ouders en werd mijn blik naar leuk stofje getrokken. Natuurlijk was ik benieuwd wat mijn mama ermee zou maken… Het was bedoeld als nieuwe overtrek van een zwaar verbrand kersenpitkussentje. Het was echter een elastisch stofje en ik denk niet dat elastische stoffen erg warmtebestendig zijn, toch?
Dus stelde ik voor mijn stoffenvoorraad in te duiken en een gloednieuw warmtekussentje te maken met een van mijn katoentjes.
Zo gezegd, zo gedaan… Intussen bijna een jaar geleden stuurde Margot ons een hele doos vol stevige Afrikaanse stofjes. Die lappen waren vaak tot vier meter lang, dus ik heb nog heel wat op reserve. Ik nam de maten van het warmtekussen en maakte op een minuutje of tien een nieuwe hoes, waarbij ik -net als bij het originele model- de hoes in drie compartimenten verdeelde met een stiksel over de halve breedte.
Eens de hoes genaaid dacht ik even snel snel de kersenpitjes over te gieten. Al ‘snel’ lag mijn hele naaikamer vol bolletjes. Ik zag pas het licht toen het eigenlijk al te laat was: de afgeknipte tuit van een plastic fles kan perfect dienen om de pitjes over te gieten. Laat ons zeggen dat ik dus minstens even lang bezig was ze over te brengen, als om de hoes te naaien.
Maar: eind goed, al goed. Dit kleurrijke warmtekussentje is klaar voor een tweede leven!
Tot snel,
Lieve
Girls in Uniform 
En het is nog mooier dan het origineel.
Virige week op dansvakantie in Griekenland, Kos, was het daar al volop kersenseizien.
Toen we over deze wedergeboorte vertelden aan onze vrienden, begonnen die zowaar een inzamelaktie. Kon Lieve voor hen ook zo een kussentje renoveren of een tweede leven geven?
Spijtig genoeg was de limiet van het toegelaten gewicht van onze reiskoffers bereikt, (Lieve’s mama neemt steeds meer dan voldoende kleren mee om voorbereid te zijn voor alle seizoenen😇) en moesten we de kilo’s pitten achterlaten.
Het kussentje is aan zijn zomerslaap begonnen. Wij gunnen het de welverdiende rust om te bekomen van de emoties. Wedden dat alle pitjes, tijdens de koude wintermaanden, allemaal zullen proberen om zoveel mogelijk warmte te accumuleren om daarna aan onze nek af te geven. Ik kijk er in elk geval naar uit…. Thx Lieve.
LikeLike
Ja, mijn liefde voor mooie kleren komt van niet ver 😃😃😃
LikeLike
leuk projectje! Ik maakte enkele maanden geleden een nieuwe overtrek voor de kersenpitjes van een vriendin, geen idee wat er met het oorspronkelijke gebeurd was maar nu heeft ze iets op maat gemaakt in vrolijke kleurtjes. Altijd leuk zo’n projectjes omdat je er ook iemand blij mee maakt.
Ik ben benieuwd naar je andere projectjes deze maand want inspiratie is altijd welkom
LikeLike
😃
LikeLike