Burda Style 7/2016 staat vol aparte en asymetrische zomertops en -jurken. Het boekje werd door de jaren heen vaak opgepakt en weer neergelegd. In tegenstelling tot andere magazines waar ik jarenlang niets mee doe, deed ik dit boekje niet weg omdat de jurken mij bleven fascineren.

Zoals zo vaak gebeurt de laatste tijd, koos ik de stof en koos de stof het patroon. Deze prachtige polyester crêpe in ‘sage green’ van Minerva vroeg gewoon om niet-alledaagse jurk. Ik nam het oude boekje er weer bij en ja hoor, ik vond meteen de ideale combinatie.

De jurk die ik koos is ontworpen voor crêpe en volledig gevoerd. Ze trok mijn aandacht door de leuke asymetrische snit, het gefladder van de mouwtjes en de overslag aan het voorpand. Het is zo’n jurk die je geen dertig keer op een dag ziet passeren in het straatbeeld. Speciaal – ik betwijfel of het iets voor mij is- maar omdat ze mijn aandacht telkens trok, ging ik er toch mee aan de slag.

Ik begon vol enthousiasme aan het teken- en knipwerk. Crêpe is niet altijd leuk om mee te werken omdat het zo bewegelijk is, maar in dit geval viel dat supergoed mee. De stof deed wat ze doen moest en bleef mooi liggen op de kniptafel.

Het naaien was een ander paar mouwen. Aan de overslag zie je de averechte kant van de stof. Al zit die voor deze crêpe heel dicht bij de goede kant qua kleuren en print, mijn ventje vond het toch duidelijk anders dan de rest van de jurk. Ik had gelukkig nog een stukje over en kon de overslag afknippen en vervangen door een gespiegelde versie, die de goede kant van de stof laat zien. De naad valt onder de overslag en binnen de voering, dus daar is niets van te zien. Het lukte mij, maar toch was het een hoofdbreker, want mijn 3D inzicht is niet wat het zijn moet. Ik knipte dat stuk er dus maar met een heel klein hartje af…

In Burda Style is de beschrijving soms nogal beknopt en daar struikelde ik bij deze jurk af en toe over. Er moest een blinde rits in de jurk en die liet ik weg omdat ik ze niet nodig had, maar ook omdat de manier van inzetten mij totaal onlogisch leek… al zal dat wel aan mijn inzicht liggen. Zoals ik het las zouden de naden aan de binnenkant van de jurk zichbaar geweest zijn, wat bij een gevoerde jurk niet zou mogen. Gelukkig kon ik ze weglaten, want ik kwam er echt niet uit.

Daarnaast begreep ik totaal niet hoe ik de mouwen moest inzetten. Hoe ik het ook draaide of keerde, ze pasten totaal niet. Uiteindelijk heb ik ze aan beide kanten een stukje bijgeknipt en ingezet zoals ik dacht dat het mooi zou zijn. Aan het einde van de rit legde ik ook nog een plooitje in de rug bovenaan, want die viel nogal breed uit. Het was dus alweer een hindernissenparcours om deze jurk in elkaar te zetten. Gelukkig ben ik een doorbijtertje en kan ik ‘eind goed, al goed’ juichen!

Blijft mijn vraag… Is deze jurk draagbaar? Iets voor mij? Want de kleur en de snit zijn totaal buiten mijn comfortzone. Ik zal een duwtje in de rug nodig hebben om ze te durven dragen. Help!

Tot snel,
Lieve