Enkele weken geleden kreeg ik de kans om het nieuwe boek van Aileen Out ‘Op hoge hakken in de wolken‘ te recenseren. Aileen is een Nederlandse experte in het domein van werkkleding. Sinds 2014 publiceert ze op haar blog Prettybusiness uiteenlopende artikelen in verband met zakelijke mode en functionele kledij. Naast haar passie voor werkkleding en het verhaal erachter, doet ze ook onderzoek naar thema’s zoals het uiterlijk op het werk. Stilaan krijgt ze ook internationale erkenning dankzij haar Engelstalige blogposts en talrijke contacten bij bedrijven die werkkleding produceren. Aangezien de Girls in Uniform zelf ook ervaring hebben met functionele kledij was de link snel gelegd.

Zoals de titel van het boek doen vermoeden gaat het hier niet om de uniformen van defensie of politie, wel over de uniformen in de luchtvaartindustrie. Aileen heeft haar verschillende blogposten over dit onderwerp namelijk gebundeld in één boek. Het boek is een combinatie van blogposts, interviews en nieuwsberichten. De blogposts zijn deels chronologisch, deels thematisch opgenomen, wat bij mij als lezer initieel wat verwarring gaf. Ze beschrijft de periode 2017-2020 en eindigt haar verhaal in volle coronacrisis wanneer de luchtvaart-industrie met de nodige voorzichtigheid en soms overdreven veiligheidsmaatregelen heropstart.

Ondanks het feit dat ik moest wennen aan het format, is het een boeiend boek. Het geeft een goed inzicht over hoe werkkleding voor de luchtvaartindustrie wordt ontworpen, getest, uitgerold, soms herroepen en tenslotte gerecycleerd. Zo had ik geen idee dat veel ontwerpers grote namen uit de couture wereld zijn, noch dat het hele proces gemakkelijke 3 jaar in beslag kan nemen voor grotere luchtvaartmaatschappijen zoals Delta Airlines. Wist je trouwens dat de mondmaskers van het personeel van United Airlines integraal afkomstig is van gerecycleerde bedrijfskleding? Duurzaamheid blijkt dus ook te bestaan in de luchtvaartindustrie!

• 

• 

• 

Ook de interviews met Cliff Muskiet, purser bij KLM en verzamelaar van stewardessenuniforms, geven een goed inzicht in deze veeleisende wereld met zijn eigen regels en vereisten. Zo behandelt het boek de uitgelekte memo van Qatar Airways van 2019 die een aantal bizarre regels oplegde aan haar vrouwelijk personeel bovenop de reeds bestaande rigoureuze regels. Vrouwen die voor Qatar Airways werkten mochten geen haren meer hebben op het gezicht of op de armen. Aangezien vrouwen in het Midden-Oosten niet mogen werken als stewardess, zijn het vaak vrouwen uit de Filippijnen, Tunesië, China of Indonesië die deze rol opnemen. Op zoek naar een betere toekomst durven ze echter niet ingaan tegen de strenge regels van Qatar Airways. Aileen Out kaartte deze absurde regel met succes aan vanuit Nederland en enkele maanden later werd deze door Qatar Airways terug ingetrokken. Wat een prestatie! Aileen geeft op het einde van elke blogpost ook steevast haar eigen bedenkingen en mening weer, wat een heel persoonlijke kijk op de dingen geeft.

Ik heb in dit boek echter ook een paar dingen gemist. Zo is er nergens iets te vinden over de geschiedenis van het stewardessenuniform en laat dat nu juist mijn dada zijn. Misschien iets om eens verder onderzoek over te doen? Daarnaast mochten er gerust wat meer foto’s in het boek zijn opgenomen. Het is moeilijk om een beschrijving van een uniform te lezen zonder beeld, zeker als er over verschillende luchtvaartmaatschappijen wordt gesproken.

Kortom: het is een interessant boek als je iets meer wil te weten komen over werkkledij in de luchtvaartindustrie maar er mocht gerust wat meer beeldmateriaal aan toegevoegd worden. Nu wordt het wachten op een boek rond de werkkleding bij de politie of defensie… ook een boeiende materie waar wij als Girls in Uniform over kunnen meespreken.

Tot schrijfs,

Tatiana