Deze zomer verjaarde mijn neefje Lou. Hij vroeg opnieuw een zwarte hoody als cadeau, maar door omstandigheden lukte het mij niet om die op tijd te maken. Als alternatief vroeg hij om bij te leggen voor zijn nieuwe telefoon. Omdat ik niet graag geld geef, besloot ik een ‘creatieve verpakking’ te maken voor die centjes.

Eerst bladerde ik door mijn patronen, maar een klein ritstasje leek mij niet echt jongensachtig. Omdat ik tegenwoordig een grote fan ben van Hansedelli, ging ik daar op zoek naar een toffe portefeuille. De mannenportefeuille Mr Ryks is perfect voor het doel dat ik voor ogen had. Een portefeuille met genoeg vakjes voor kaarten, centen en biljetten, die je compact opvouwt zodat hij in een jongensbroekzak past.

Mijn zus -de mama- wist mij te vertellen dat hij geen enkele kleur, behalve zwart, mooi vindt. Voor een stoere skater van 14 jaar kan ik mij dat volledig voorstellen. Ik vond het dan ook niet erg om op zoek te gaan naar een combinatie van zwart met zwart.

De twee stukken kunstleer van de buitenkant vond ik in mijn voorraad en kocht ik bij K-Bas. Zwarte katoentjes had ik echter niet in huis, dus ging ik shoppen bij De Stoffenknop in Merelbeke. In een ideale wereld vond ik zwart-witte katoen met skaters op, maar dat was jammer genoeg een utopie. Als accentstof (want zwart is toch maar zwart) koos ik voor een stofje met fietsjes. Door de manier waarop ik de stof gebruikte, valt het zelfs niet op dat het fietsjes zijn, maar het breekt het zwart wel een beetje.

De Mr Ryks zit ingenieus in elkaar. Omdat zo’n portefeuille buiten mijn comfortzone ligt, was ik er wel wat zenuwachtig om. Dat was echter nergens voor nodig. De stap voor stap handleiding in het Duits is zo goed geïllustreerd met honderden foto’s, dat ik vaak zelfs de tekst niet moest lezen. Dat valt goed mee, want mijn Duits is heel basic en naaitermen vallen niet onder mijn parate kennis.

Aan het einde van de rit was ik best tevreden van mijn werk. Ik plooide de portefeuille netjes in drie en duwde hem tussen een rij zware boeken in de boekenkast om in vorm te komen. Elke dag ging ik kijken of hij al netjes dicht bleef, maar telkens bleef de bovenkant lichtjes open wippen. Omdat mijn liefste een drukknop niet mooi vond, hield ik het op die manier vijf dagen vol. Daarna zat de vorm er heel mooi in en bleef de portefeuille dicht.

Een verhaal van ‘eind goed, al goed’ en ‘de aanhouder wint’? Jammer genoeg niet. Tijdens de fotosessie merkte ik dat de portefeuille nog steeds niet mooi dicht bleef eens hij gevuld was met kaarten en kluttergeld. Ik besloot dus, tegen het advies van de man des huizes in, een drukknop te plaatsen. Omdat ik voor een donkere versie ging, vind ik het zelfs geen afbreuk doen aan het ontwerp. En zo blijft de portefeuille tenminste netjes dicht!

Tijdens een verjaardagsfeestje op een regenachtige zomerdag gaf ik de mooi verpakte centen af aan Lou. Op het eerste gezicht leek hij blijer met de centen dan met de portefeuille, maar nadien kwam hij mij wel vertellen dat zijn huidige portefeuille een beetje versleten is. Dus ik hoop dat hij de Mr Ryks binnenkort in gebruik neemt!

Tot snel,
Lieve