Jaren geleden kocht ik een kokerrok van G-star, omdat ik hem zo mooi vond. Dat ik er nauwelijks mee kon stappen omdat hij aan de benen zo smal was, dat negeerde ik maar even. Het spreekt vanzelf dat de rok sinsdien niet zo vaak uit de kast gekomen is. Iedere keer dat ik hem droeg, dacht ik: “Waarom koop ik in godsnaam zoiets ongemakkelijks?”

Toen ik hem een maand geleden nog eens aandeed, dacht ik: “Ik ga de rok verkopen, deze draag ik niet meer”, maar zelfs voor tweedehands kledij van een duur merk krijg je slechts enkele euro’s. Op Pinterest verzamelde ik al langer inspiratie om van afgedankte jeans tassen te maken, dus besloot ik er nu maar eens echt voor te gaan.

De schaar erin zetten was een beetje spannend, maar verder ging het eigenlijk supervlot om deze tas te maken. Op een paar uur was ze een feit.

Het voeringstofje had ik nog liggen uit lang vervlogen tijden. Het is soort synthetische tricot en kwam toen van Toverstof. Omdat het een rekbare stof is en ik graag een tas heb met een beetje body, verstevigde ik de voering met Vlieseline H640. De groene en blauwe tinten van de stof passen wondermooi bij het donker indigoblauw van mijn rok… euh… van de buitenstof.

Vorig jaar met Kerst gaven de Girls elkaar cadeautjes. Margot gaf mij onder andere een prachtig stuk donderblauwe tassenband met een wit stiksel langs de rand. Die Girl kent mij smaak! De band paste perfect bij de blauwe rok en zo was het plaatje compleet.

Ook de sluiting is recyclage. Wanneer tassen de vuilbak ingaan, knip ik ze kapot om de fournituren die nog in goede staat zijn te recupereren. Zo haalde ik de magneetsluiting uit een versleten tasje in zwart kunstleer.

Het resultaat is een unieke tas. Ik weet dat het voor sommige mensen een beetje vreemd zal overkomen dat ik met een rok aan de schouder rondloop. Maar ik trek er mij niets van aan: ik vind deze originele tas supermooi!

Tot snel,
Lieve