Een tijdje geleden kocht ik in de stockverkoop van jodevisscher een bijzondere tricot in lichtblauw met streepjes en kleurschakeringen. Al probeer ik het te beperken, ik koop toch nog geregeld stoffen zonder duidelijk doel… Vaak blijven die dan een hele tijd in mijn kast liggen voor ik er een project voor vind. Herkenbaar?

Wat ik wel wist, was dat het de perfecte stof is voor een luchtig zomerjurkje. Ik doorbladerde de blog om te kijken of één van mijn ‘oude’ patronen in aanmerking kwam, maar legde de stof toch telkens weer aan de kant. Tot mijn oog viel op Burda Young 6540, te koop bij Minerva. Het patroon deed mij sterk denken aan de Odette top van La Maison Victor, waar ik ooit een jurk van maakte.

De rest van het verhaal is eigenlijk heel kort… Ongelofelijk maar waar, dit patroon bestaat uit exact twee patroondelen: een voor- en achterpand. Zomen doe je gewoon door de randen naar binnen te vouwen. Makkelijk zat!

Natuurlijk moest ik het wat moeilijker maken dan het eigenlijk had moeten zijn… Ik volgde de matentabel, maar vond de jurk toch te wijd. Ik nam de zijnaden een stukje in vanaf de oksel naar beneden toe. Zo’n luchtig zomerjurkje mag gerust een beetje oversized zijn, maar té is té, toch?

Daarnaast moest ik het achterpand ook aanpassen aan mijn holle rug, een klassieker voor mijn figuur. ik maakte twee figuurnaden ter hoogte van de onderrug om het stofoverschot daar weg te nemen. Dankzij die twee ingrepen is het kleedje nog steeds lekker wijd, maar niet meer ‘pattattenzak’.

Dit leuke jurkje wordt vast en zeker een klassieker in mijn garderobe. Perfect voor een warme dag thuiswerken, maar ik hoef mij ook niet te schamen om erin naar de winkel te wandelen. Bovendien is het perfect voor over mijn bikini op vakantie. Multifunctioneel dus!

Tot snel,
Lieve