Een naaimagazine kopen en er niet meteen iets uit maken, er toch telkens weer in kijken… want die ene jurk is zoooo mooi, maar zou ik dat wel durven? Ken je dat gevoel?

Zo ging het ook met jurk 102 uit het Burda Style magazine 5/2022. Het kleedje stond op de cover en trok meteen mijn aandacht. De stof die zij hadden gekozen was vrolijk, kleurrijk en druk, en ik nam me voor dat mijn versie wat eenvoudiger zou worden… als ik ze al durfde maken. Want zou zo’n model mij wel staan? Ik hou van doorknoopkleedjes, maar een grote kraag en een diepe mouwuitsnijding, plus een ruffle aan het knopenpad, dat is er misschien wel een beetje over.

Toen de Minerva Exclusive Viscose Challis in de bus viel, had ik een dubbel gevoel. De stof is prachtig, zonder enige twijfel! Soepel, zacht en met een wondermooie print. Echt topkwaliteit. Maar ooooooh zoveel drukker dan ik ooit voordien durfde te naaien. Ver buiten mijn comfortzone dus. Over de reactie van mijn ventje, die enkel effen stoffen graag ziet, ga ik zelfs niet spreken…

Net het feit dat de stof zover buiten mijn comfortzone lag, deed mij beslissen de jurk te maken die al maanden naar mijn lonkte. Als ik dan over the top ging, dan deed ik het beter meteen goed, toch?

Normaal gezien vind ik de werkbeschrijving van Burda nogal beknopt, maar deze jurk staat uitgebreid met tekeningen beschreven als ‘workshop’ in het magazine. Had ik even geluk! Het naaien ging supervlot, behalve één ding: het armsgat was superdiep en stond rondom open. Ik zag mij de jurk al in de vuilnisbak kieperen… zonde van mijn mooie stof.

In eerste instantie nam ik het armsgat een centimeter in. Het probleem was echter niet opgelost. Dus besloot ik een borstneep toe te voegen. Toen sloot het armsgat perfect aan. Volgens mij heeft het te maken met de afwerking; een strook schuine stof. Mocht ik de jurk nog eens maken, zou ik opteren voor een beleg. Volgens mij is het gapen dan al een stuk minder.

Jammer genoeg heb ik door alle ingrepen nu te weinig stof op de borst, waardoor ik de jurk niet tot boven dicht kan knopen en er nogal veel spanning staat op de hoogste gesloten knoop. Laat ons hopen dat die het niet op een onbewaakt moment laat afweten, want dat wordt een leuk schouwspel…

De aandachtige kijker heeft ook opgemerkt dat ik de ruffle niet maakte. Ik vond de stof al druk genoeg en dacht dat die geen extraatjes meer nodig had. Aan het einde van de rit ben ik superblij met mijn jurk. Ze is anders dan elk ander stuk in mijn kleerkast en al heb ik een beetje schroom, ik zal ze deze nazomer zeker nog vaak dragen want ik word er blij en vrolijk van.

Al hoop ik dat die ene knoop het volhoudt…

Tot snel,
Lieve