Eerlijk waar… ik was niet meer van plan nog aan mijn zomercollectie te werken. We hebben té mooi weer gehad deze zomer en ik heb volop jurkjes kunnen dragen. Heerlijk! Maar met de herfst in zicht besefte ik ineens dat ik nog wel wat broeken en truien kon gebruiken. Dat was buiten Minerva gerekend, die mij een prachtige, zonnige viscose stuurde.

Deze zomer bracht Minerva haar eerste eigen stoffencollectie op de markt, en de viscoses zijn van uitzonderlijke kwaliteit. Zacht, soepel en zwierig, in de mooiste prints en kleuren. Omdat ik tegenwoordig wat meer naar zachte kleuren neig, koos ik voor deze leuke luipaardprint. Mooi op het scherm, maar nog mooier in het echt. Al stelde mijn ventje zich luidop de vraag waarom elk vlekje een andere kleur moet hebben…

Voor de stof had ik niet meteen een bestemming in gedachten, zeker omdat ik dus eigenlijk niet meer van plan was om nog zomerjurken te naaien. Maar de Vogue patronen zijn voor mij perfect van pasvorm, en de V9100 lonkte al een tijdje naar mij. Het is het patroon van een chique, zwierige jurk met een elegante snit. Zo’n klassieker die je op heel wat gelegenheden kan dragen. De match met de leuke stof was snel gemaakt.

Wat ik altijd doe als ik aan een onbekend patroon begin, is online reviews lezen. Over deze jurk las ik dat de bandjes soms wel afzakken. Voor mij een reden om een proefversie te maken van het lijfje. Al ben ik niet zo’n ‘proefversiemaker’ omdat ik graag snel resultaat zie, deze keer was ik wel blij dat ik het deed. De bandjes waren inderdaad een paar centimeter te lang voor mij, maar wat mij het meeste stoorde was de diepe rug. Heel elegant, maar zo diep dat een bh niet te combineren viel met de uitsnijding.

Ik tekende vijf centimeter bij aan de rugpanelen. Nog steeds een mooie uitsnijding, maar nu kan ik tenminste een bh dragen. Een tweede proefversie later was ik zeker dat ik niets meer moest aanpassen en kon ik aan de slag met mijn mooie stof.

Al heel lang wilde ik eens met mijn sexy schoenen op de foto. Die kreeg ik een jaar of vijf geleden cadeau van mijn ventje (ja dames, ik had ze gepast en goedgekeurd), en ze stonden sinsdien mooi te wezen in de kast. Ze zijn namelijk zo hoog dat ik er bijna niet mee kan stappen. Zo’n schoenen waarmee je enkel ergens heen kan als je niet verder moet lopen dan van de auto naar een stoel. Maar ooooooh, hoe mooi zijn ze??? En ja hoor, ze passen perfect bij mijn mooie zomerjurk. Al draag ik ze hierna nooit meer, ze staan toch op de foto :-).

Tot snel,
Lieve