Je zal het misschien niet geloven, maar één van de redenen waarom ik ooit begon te naaien, is omdat ik geen leuke truien vond. In eerste instantie heb ik een paar jaar gebreid, maar ik val vaak buiten de maten van de breipatronen, en aanpassen lukte mij niet zo goed. Bovendien was ik vaak wekenlang aan het breien om pas aan het einde van de rit te beseffen dat de trui te groot was voor mij. Naaien bevalt mij dus veel beter.

De Knip van augustus 2022 kocht ik omdat daar een meerkeuzepatroon in staat voor een blazer. Zo’n patroon bestaat uit verschillende basisstukken die je zelf kan combineren zoals je wil. In dit geval kan je kiezen hoe lang je het jasje maakt, en combineer je het lijf met verschillende mouw-, kraag en andere opties. Zo kan je met dat ene boekje heel wat verschillende jasjes maken. Ideaal!

Ik legde het boekje opzij, want een klassieke blazer draag ik eigenlijk zelden of nooit. Het zou wel eens te pas komen, maar nog niet meteen. Dat was buiten de leuke sweaterstof van Minerva gerekend. Toen die in de bus viel, was ik een beetje overdonderd door de textuur en kwaliteit van de stof. Ik koos ze voor de kleur en de leuke kabel, maar had er niet op gerekend dat het best dikke en stevige stof was. Voor mijn sweaters hou ik meer van soepele, zachte stoffen. Ik moest dus een nieuwe bestemming zoeken voor de stof.

Gelukkig zat de Knip van augustus nog vers in mijn geheugen. Een sweater-jasje, zou dat niet leuk zijn? Ik stelde de verschillende patroondelen dus samen tot een jasje naar mijn smaak, en tekende alles over. Toch bleef ik twijfelen… zou de stof, gecombineerd met het jasjespatroon, wel zijn wat ik in gedachten had?

Onderweg paste ik nog een paar dingen aan. Normaal gezien had het jasje een boord onderaan, maar omdat mijn stof zo zwaar is, durfde ik dat niet aan. Ik verlengde het lijf dus met een centimeter of zes en dat bleek perfect te zijn. Omdat de mouwen echt die van een blazer zijn, zette ik onderaan wel een boord die lichtjes smaller was dan het uiteinde van de mouw. Zo zou het jasje meer op een trui lijken.

De kraag viel nogal zwaar uit, maar dat zorgt er net voor dat die heel mooi blijft liggen. Ik begon de knopenrij ook een stukje lager omdat ik dit jasje nooit volledig dicht zal knopen. Heb je trouwens mijn mooie knopen al opgemerkt? Die kocht ik bij Veritas.

Je merkt het al… ik ben heel blij met mijn sweater-blazer, al voelde het als een grote gok. Het is een heel veelzijdig jasje en makkelijk te combineren met onderstukken met een hoge taille, of met jurkjes. Op mijn jeans zal ik deze niet snel dragen, want ik heb niet graag een blote rug. Maar op mijn zelfgemaakte broeken past het des te beter.

Mocht het je interesseren: ik combineerde het jasje voor de fotoshoot met mijn zelfgemaakte Ava van Bel’Etoile.

Tot snel,
Lieve