Tijdens het testen van een nieuw patroon kan het gebeuren dat er nog nieuwe opties worden toegevoegd, of dat er kleine veranderingen doorgevoerd worden. Mijn eerste Tykka maakte ik vrij vroeg in het testproces en ik had spijt dat ik de nieuwe opties niet meer kon verwerken. Hét perfecte excuus om de Tykka nog een keertje te maken, al is dat best een pittig werkje. Maar ach, het is een hobby en een verslaving…

Mijn materialen bestelde ik bijna volledig bij ZipperZoo. Zwart is tijdloos en past zowat bij elke outfit, dus ging ik voor een eenvoudige maar stijlvolle versie in effen zwart kunstleer met een croco accent. Omdat zwart ook maar zwart is, koos ik voor een tassenband met zilveren glittertje. Het muntgroene katoentje van de voering had ik nog in mijn voorraad liggen, maar ik heb geen idee meer waar het vandaan komt. De leuke luipaardprint geeft wat pit aan de tas.

De tas sluit met een grote klep en een magneetknop, al zijn er heel wat andere sluitopties in het patroon. Omdat ik de rits in mijn eerste Tykka altijd liet open staan, besloot ik die deze keer gewoon weg te laten. Verder gebruikte ik deze keer drukknoppen om de zijkanten van de opening naar binnen te laten vallen, waar ik vorige keer voor rivetten ging.

Het grootste verschil met mijn eerste Tykka is echter de ‘ophanging’. Ik koos opnieuw voor een crossbody versie ipv een rugzakje, maar maakte de tassenband vast met twee D-ringen aan de zijkant. Die optie vind ik heel leuk en origineel. Waar ik het gevoel had dat de gewone ophanging in mijn eerste tas de zijkant wat scheef trok bij de crossbody versie, blijft deze mooi recht.

Misschien wel het leukste detail van deze tas is de prachtige ‘handmade’ trekker aan het voorvak. Ik dacht eerst dat hij niet zou opvallen, maar toen ik mijn tas – zo fier als een gieter – aan mijn besty toonde, was dat het eerste waar ze op reageerde. Gegarandeerd succes dus, met deze trekker!

Tot snel,
Lieve