We hebben het al een paar keer gehad over Pinterest. Hét digtale moodboard dat onze hoofden gek maakt met leuke dingen die we écht eens moeten maken.  Wie van ons heeft er geen bord met projectjes en naai-inspiratie? En het wordt steeds uitgebreider…

Wij vonden dat we eigenlijk eens iets meer moesten doen met onze pins, dus bij deze: we introduceren jullie de pin van de maand. Een pin die ons inspireerde en waarvan we iets maakten. Hopelijk geeft-ie jullie ook mooie ideeën.

Mijn eerste pin wordt een poncho. Ik heb die dingen altijd super klassevol gevonden, maar vond er nooit eentje die me goed stond. Dus waarom maken we hem niet zelf? Eigenlijk is het maar een deken met een gat voor je hoofd, right? Pins met poncho’s genoeg op Pinterest maar deze tekening was zo simpel dat-ie niet mis kon gaan. Helemaal enthousiast trok ik naar de markt om twee meter wollen stof in een mooie taupekleur. Zwaar genoeg om lekker door te vallen maar niet echt zacht. Met een lichtbruine fleece als voering was dat een stuk beter. De poncho zat snel in elkaar. Het zijn feitelijk maar twee lappen die je aaneen moet zetten Ik knipte wel overal 15 cm af, wat hem toch iets pittiger maakte. Volgens de pin was mijn poncho nu klaar maar hij leek wel heel gewoontjes.

Als ik er nu een kraag opzette en de randen een beetje pimpte met een bontrandje? Zo gezegd, zo gedaan. De kraag was erg simpel: gewoon een brede lap stof die je dubbel vouwt en aan de nek bevestigt. Maar het zou me wel al beter beschermen tegen de koude wind.  De bontrand was wat anders… Ik had bij Fabric Sales een halve meter bont gekocht (valse natuurlijk) en dit leek ideaal om hiermee mijn poncho van een pluizige rand te voorzien. Dus knipte ik er lange repen van en bevestigde ze langs beide kanten aan de zoom. Ik merkte snel dat bont naaien een apart iets is: je kunt niet zien waar je naait en het stiksel uithalen is onbegonnen werk. Is dit nu een voordeel of een nadeel, ik ben er nog niet uit. Tussen haakjes, wil je vals bont verwerken in je kledingstuk, hou dan je stofzuiger of kleerborstel bij de hand, want je vindt twee dagen later nog overal pluis. En je moet na dat pluisavontuur eerst je naaimachine uitstoffen. Ik spreek uit ervaring…

De poncho was weer een stuk beter maar ik was nog niet tevreden. Ik miste iets, dus haalde ik een patroontje boven van een hoodie en maakte een bijpassende kap. Zo’n lekker brede, ook omrand met pluis. Niet dat je steeds een kap nodig hebt, maar het staat zo leuk. Om toch de optie te houden om kaploos op straat te komen, stikte ik er drukknopen op. Veel handiger.

We zijn er bijna… en toch: zo’n poncho over je hoofd trekken, is niet zo handig. En ik miste iets van versiering aan de voorzijde. Dus knipte ik hem open en zette er knopen aan. Een contrasterend garen voor de knopen en knoopsgaten geven hem dat kleine kleurdetail.

Toen ik uiteindelijk met mijn gepimpte poncho voor de spiegel stond,  kreeg ik direct een compliment van manlief. Dus dat is al goed. In Gent tijdens de fotoshoot met mijn favoriete fotograaf, heb ik hem voor het eerst echt gedragen. Dit is een jas waar je wat eleganter gekleed voor moet zijn en geen trainingsbroek onder moet dragen. Maar ik ben er blij mee. Mijn versie lijkt uiteraard niet zoveel meer op de originele pin maar het is het idee dat telt.

Heb jij een poncho? Of zou je er eentje maken? Misschien inspireert de mijne je wel.

Tot schrijfs,

Margot