Toen La Maison Victor me vroeg of ik wilde proefnaaien voor de zomereditie, sprong ik een gat in de lucht. Voor het katern ‘Lezeressen maken hun favoriet’ mocht ik een paar maand op voorhand twee patroontjes kiezen en maken. De deadline was vrij scherp en mijn ventje (en vaste fotograaf) was net in die periode op cursus, waardoor tijdig foto’s nemen geen evidentie was. Spannend!

Mijn oog viel meteen op de frivool-zomerse Rosalia top. De mooie rechte halslijnen voor en achter, en de schattige mouwtjes deden mij verlangen naar een zonnige vakantie. Omdat ik bij het kiezen van een bovenstuk ook meteen uitkijk naar een broek of rok erbij, koos ik daarnaast voor de pittige Leto short. Het leek mij leuk de twee uit dezelfde stof te maken en zo een ‘faux jumpsuit‘ te creëren. Twee stuks die ik samen kan dragen, maar even makkelijk met iets anders kan combineren. Heerlijk toch?

We mochten, zoals in het ‘echte leven’, dingen aanpassen aan het patroon. Dat hoef je mij geen twee keer te zeggen, want ik volg zelden een patroon naar de letter. Dat maakt onze hobby net zo leuk: al herken je het patroon waarschijnlijk wel als je iemand op straat passeert, nergens zal je exact hetzelfde zien.

Zelfgemaakte kledij drukt jouw karakter, smaak en stijl uit, en maakt je garderobe uniek. Dat ik sinds een paar jaar zelden of nooit nog een kant-en-klaar kledingstuk koop zegt genoeg zeker?

Omdat ik er niet van hou dat mijn oksels zichtbaar zijn, verlengde ik de mouwtjes van de Rosalia top met zo’n zes centimeter. Om de mooie flow van de mouwtjes te bewaren, werkte ik ze af met een rolzoompje. Door stofgebrek koos ik voor een beleg in plaats van de hele top te voeren. Het resultaat is een heerlijk luchtige top die ik zowel chique als doordeweeks kan dragen.

In de zomer hou ik ervan zonder veel ‘bagage’ op stap te gaan. Daarom maakte ik zakken in de zijnaden van de short. Om te voorkomen dat ze open zouden staan, werkte ik met kleine knoopjes die de zakken dicht houden. Een onopvallend accentje, maar oh zo leuk.

Mijn smalle heupen zorgen ervoor dat ik bij broeken vaak nét buiten de maattabel val en dat was ook voor de Leto short het geval. Door de zakken kon ik niet veel veranderen aan de zijnaden, dus nam ik de short midden voor en midden achter een paar centimeter in. Het touwtje verving ik door een extra elastiek, zodat ik nu een leuke gefronste elastische taille heb. 

Top noch short maak je met moeilijke technieken. Kan je rimpelen en weet je hoe je een figuurnaad moet stikken? Dan breng ook jij die kledingstukken tot een goed einde. Het mooie aan La Maison Victor vind ik de uitgebreide stap voor stap handleiding en de duidelijke tekeningen. Ik ben en blijf fan!

Enkele jaren geleden kocht ik in de solden vier meter heerlijk soepele viscose bij Toverstof in Destelbergen. Na een paar andere projecten, zoals de Lux van Bel’Etoile en de Thea blouse van Zonen 09 had ik nog nét genoeg voor de Rosalia en de Leto. Alsof het zo moest zijn!

Proefnaaien voor de zomer in april heeft één groot nadeel: foto’s nemen is een frisse bedoening. Michael en ik trokken op een bewolkte en winderige dag naar de ringvaart in Gent. Hij lekker ingeduffeld in een jas en een lange broek, ik op m’n zomers in mijn LMV outfit. Ik had een gehaakte cardigan om mijn schouders geslagen, en telkens de zon door de wolken piepte, gooide ik die snel weg voor de foto. Stak de wind op, dan fladderden mijn mouwtjes alle kanten op en zwiepte mijn haar in mijn ogen. Onnodig te zeggen dat we heel wat afgelachen hebben, maar dat ik bijna uit mijn sandalen bibberde… Wat een blogster lijden kan :-).

Wat ben ik blij met mijn zomerse outfit! Bedankt, La Maison Victor, voor deze toffe ervaring.

Tot snel,
Lieve