Een tijdje geleden mocht ik het Dahlia shirt testen voor Sola Patterns. Omdat ik zo onder de indruk was van de pasvorm van het t-shirt, besloot ik ook aan de slag te gaan met een van hun andere patroontjes, de Juniper.

De Juniper is een sweater die eruit ziet als een chique vestje dat je op verschillende manieren kan dragen. Omdat niemand het patroon beter kan beschrijven dan de designer zelf, lees je hier vrij vertaald een stukje van haar site: “Het cross-over ontwerp gecombineerd met de sjaalkraag kan op verschillende manieren gedragen worden. Knoop hem helemaal dicht voor een warm en knus gevoel of knoop alleen het onderste knoopje dicht om de kraag en het cross-over ontwerp te benadrukken. Beter nog, draag hem open voor een casual en toch chique look”.

Het feit dat je een kledingstuk op verschillende manieren kan dragen spreekt mij enorm aan. Ik ben een grote koukleum die het door stress ineens heel warm kan krijgen. Handig dus dat ik met de drie knopen kan bepalen hoe ver het truitje open gaat en hoe hoog de kraag sluit. Net omdat ik zo’n koukleum ben, vond ik het niet zo leuk dat het vestje niet tot beneden sluit. Ik tekende de kromming onderaan dus lichtjes anders, zodat mijn buik iets meer bedekt is, maar ik hield de vorm wel in ere. Helemaal dicht kan het truitje dus niet, maar wat maakt het uit? Dit sweatervestje is gewoon de max!

Bij Minerva vond ik een toffe sweaterstof met een superzachte binnenkant. Met de basiskleur bleef ik binnen mijn comfortzone, maar met de print ging ik daar ver buiten. Toen ik de stof voor het eerst in handen kreeg, begon ik te twijfelen of dit iets voor mij was… De print is felgekleurd en heel uitgesproken. Om dat effect een beetje te temperen, duikelde ik een jeansblauwe tricot op uit mijn stoffenvoorraad. Die gebruikte ik voor de sjaalkraag. Beide stofjes passen wonderwel bij elkaar.

Door de vele patroondelen en de mooie sjaalkraag is het een hele klus om dit sweatervestje te naaien. Ik deed het rustig aan: de eerste dag tekende ik het patroon en knipte ik de heerlijk zachte stof, op dag twee naaide ik het vestje in elkaar, en op dag drie maakte ik de knoopsgaten en zette ik de knopen aan. Van knoopsgaten maken krijg ik het altijd superwarm en ook deze keer vond ik het niet eenvoudig om ze allemaal mooi gelijnd en perfect gelijk te maken. Even overwoog ik het jasje af te werken met drukknopen… maar neen, dat zou het patroon geen eer aandoen! Effe doorbijten dus. Ik vond bovendien de perfecte knopen in de kringwinkel, dus ik kon er eigenlijk niet meer onderuit.

Je hoeft echt geen schrik te hebben om met een Engelstalig patroon van Sola Patterns aan de slag te gaan, want bij elke stap staan heel duidelijke tekeningen. Bovendien vind je een extra tutorial op hun site die je stap voor stap toont hoe je de sjaalkraag maakt.

Waar ik eerst een beetje bang was dat de print van de sweaterstof het jasje te druk zou maken, brengt de kraag in een effen stofje het geheel voor mijn smaak terug in balans, en terug binnen mijn comfortzone.

Dit leuke jasje is perfect voor de iets frissere lente- en zomeravonden. Ik zie het mij al dragen op een chique broek (ja hoor, mijn nieuwe Ava past er heel mooi bij), een jeansrokje of een kleedje. En als de herfst weer voor de deur staat, past het even goed op een makkelijke trainingsbroek! Juniper, telkens weer anders.

Tot snel,
Lieve