Tag: #StichandCo

Linken in de lente met Rosa

Gepubliceerd op door Girls in UniformEen reactie plaatsen

Voor diegenen die het nog niet gemerkt hebben… het is lente en de eerste warmere dagen met zonnestralen, bloemetjes en heel veel goesting in ijs zijn al gepasseerd. Dat vroeg ook om een inspectie van mijn stofjesstapel. Wat kan ik zoal maken, dat me dat dartele lentegevoel geeft?

De linkparty van FibreMood kwam als geroepen want in deze editie viel mijn oog op een leuke meisjesjurk. Het schoot me te binnen dat het weer lang geleden was dat ik iets voor mijn nichtje gemaakt had. Deze Rosa jurk kon daar verandering in brengen. De jongedame draagt graag kleedjes en rokjes en haar favoriete kleuren zijn roze, paars en groen. Ze is dus een ideaal slachtoffer voor mijn naaiwoede. Mijn eerste idee was om haar te verrassen met een prinsessenkleed en dus wou ik Rosa gewoon een beetje verlengen met een korte sleep achteraan. Maar toen ik in Stitch en Co aan het rondsnuisteren was voor glitterstofjes, viel mijn oog op een print waar ik instant lentekriebels van kreeg. Groen en roze, ik werd er instant happy van. Change of plan dus. Geen prinsessenjurk maar een lentejurk. Mijn broer verzekerde me dat ze dat ook leuk zou vinden dus volgde ik braaf het patroon voor een lentekleedje.

Lees verder “Linken in de lente met Rosa” →

Mijn lieve Louisa

Gepubliceerd op door Girls in Uniform1 reactie

Voor 90% ben ik een selfish sewer: de trouwste klant van mijn naaprojectjes ben ikzelf. Maar na een tijd wordt je kleerkast wat te klein en begin je toch uit te kijken naar andere modellen om te delen in je naaiwoede.
IMG_20180402_102217962Toen ik bij Stitch and Co het patroon zag liggen van dat schattige Louisa jasje van Compagnie M, kreeg ik het idee om ons petekindje eens te verwennen met een schattige jas. De Louisa coat heeft een leuke retro uitstraling, maar je maakt hem zo modern of retro als je zelf wilt.

Els verzekerde me dat het patroon goed te doen was, dus nodigde ik ons petekindje en haar mama uit om bij Stitch and Co de stof te komen uitkiezen.

Blijkbaar heeft Elise een zeer goede smaak, want ze koos een klassevolle geweven stof met een subtiel glittertje in. (Nvdr: Die dame gaat later geld opdoen als ze gaat shoppen, oog voor mode zit er nu al in…)

Als voering kocht ik roze bontstof en dito voering voor de mouwen. Een roestroze glitterpaspeltje uit Veritas maakte het geheel af.

Mijn kleine uitstap naar Mali zorgde ervoor dat de Louisa coat wat vertraging opliep. Gelukkig had ik de patroondelen nog niet geknipt, dus na mijn terugkeer toog ik aan het werk… met twee maten groter dan ik initieel voor Elise had gepland.

Ik koos de retro versie met een tulip kraag en paspels op de rug en op de zakken. De kap besloot ik weg te laten en als sluiting koos ik voor een rits, zodat ze die knopen niet allemaal moet los doen.

De beschrijving van de Louisa was vrij duidelijk te volgen, hoewel ik bij de zakken en de ritsflap toch wel even in mijn haar heb zitten krabben. Maar wat een leuk resultaat; meisjesachtig, retro en apart. Een klein bloempje met een knoop gaf nog een laatste pittig detail.
IMG_20180402_102604401_HDRTen huize Elise was iedereen enthousiast, inclusief onze kleine dame. Het jasje is duidelijk nog een klein beetje te groot voor haar, maar tegen het najaar heeft ze waarschijnlijk weer haar volgende groeistuip gehad, en komt dat in orde.

Mijn Louisa is geen winterjas (hoewel je er wel voor kan opteren om er nog een winterversie van te maken), maar het zal zeker niet de laatste keer zijn dat ik dit manteltje maak. Mijn petekind is ook een meisje, dus het volgende ‘slachtoffer’ is al gevonden.

 

Ook al eens een Louisa gemaakt? En ook zo tevreden van?

Tot schrijfs,

Margot

Een Hanna voor Mali

Gepubliceerd op door Girls in Uniform10 reacties

Ik had voor mijn avontuur in Mali ook nog wat burgerkledij nodig. Iets deftig en luchtig tegelijkertijd, mocht ik eens ergens gaan eten. Aangezien ik hier in een land werk waar de islam grotendeels wordt toegepast, moest ik nog een kleedje vinden dat een beetje zedig tot over de knie kwam en niet teveel aansloot. Geen zoektocht in de winkels voor ‘ons, naaiwonders’, dat maken we gewoon even zelf.©Lieve Deduytschaever 170331 20

Ik had op de website van de stoffenwinkel Stitch and Co een schitterend stofje gevonden met pauwen en vogels. Geen idee wat ik ervan ging maken, maar ik sprong de volgende dag speciaal op de fiets om bij Els dat stofje te gaan halen. Het bleek een vloeiende viscose te zijn, met een subtiele glans, en ik vloek vandaag nog steeds dat ik er geen 4 m van heb gekocht, om er nog een blousje bij te maken.

Maar welk patroon? In La Maison Victor vond ik het patroon van Hanna. Elegant en simpel met een aansluitend lijfje en een wijder uitlopende rok. Ik prober graag een nieuw patroon uit, en deze kon wel voor een deftig Mali kleedje. Gewoon de rok een beetje verlengen tot onder de knie en we zijn weer gekleed.20170623_VisitUNMAScourse

Het Hannapatroon was niet zo moeilijk, maar die viscosestof heeft een eigen willetje (zoals de eigenaar, zouden sommige kwatongen beweren). Het glijdt weg, het kreukt verschrikkelijk en is veel delicater als ik had gedacht, want de stof raakt beschadigd als je iets uithaalt. Even goed nadenken voor je iets vaststikt dus…

Maar geen grote problemem om het in elkaar te zetten. Ik had vlot de meeste delen al klaar, toen ik me ervan bewust werd dat het stofje iets te doorschijnend was aan de benen, en het toch nog gevoerd moest worden. Dat geeft nog een klein beetje extra volume aan de rok, dus geen probleem.

©Lieve Deduytschaever 170331 21.JPGEnkel mijn rits werkte zwaar tegen op het einde. Nadat ik haar er uiteidelijk mooi had ingezet, merkte ik dat ze er niet symmetrisch in stond. Om de muren van op te lopen!

De fotoshoot hebben Lieve en ik gedaan net voor mjn vertrek, in het mooie station van Antwerpen. We vonden er nog twee supersympathieke militairen van het 11de Bataljon Genie in Burcht, die er patrouilleerden, en het niet erg vonden om als stoere achtergrond te dienen.

©Lieve Deduytschaever 170331 6

 

Heren, nogmaals bedankt voor jullie bereidwilligheid en keep up the good work!

Ik heb in Mali al een paar keer met mijn kleedje kunnen pronken, en het is een van mijn favorieten. Als ik nog wat stof over had, had ik er misschien nog een mooie centuur bij gemaakt maar helaas, te spaarzaam gekocht.

Volgende keer ik een stofje zie, waar ik helemaal holderdebolder van ben, koop ik de hele rol. Maar intussen heb ik er wel een mooi kleedje bij.

Tot schrijfs vanuit Mali,

Margot

PS: intussen maakte Lieve er ook eentje…