Ik ben niet iemand die de modetrends volgt. Ik heb meestal pas door dat iets trendy is, als iedereen het heeft. En vooraleer ik het dan heb, is het allang passé.

Dus ik volg geen trends: teveel gedoe en meestal ben ik toch geen fan.

Maar de midi rok trok me onmiddellijk aan. ‘t Is wat fifties maar toch erg classy. Het leek me heel leuk zo eentje te maken.

Een mooi stofje vond ik bij Marie Karo ; een bloemenpatroon, niet te druk, maar dat wel opvalt. De stof is gemaakt van Spaanse polyester, voor mij ook mijn eerste kennismaking met die kunststof.

Veel knippen heb ik niet gedaan: een reep stof voor de tailleband en de rest van de stof werd  in één keer gebruikt om plooitjes te maken.

Maar hoe eraan beginnen zonder patroon? Bij Marie Karo hadden ze wel wat raad gegeven, maar ik had wel nood aan iets meer duiding. De tutorial van Da wanda bleek superhandig en erg goed uitgelegd.

Mijn stof was niet breed genoeg om dezelfde plooitjes te maken als in de tutorial, dus ben ik gewoon zelf beginnen spelden om links en rechts aan evenveel, gelijkmatig verdeelde plooitjes te komen.

Zodra de plooitjes erin zaten, naaide ik mijn voering er in, zodat alle plooitjes vast zaten, een rits erin en omzomen.

Helaas had ik in het midden een vlak zonder plooien, en dat was bij nader inzien toch niet zo mooi.  Dus daar nog een plooitje in verwerkt, dat feitelijk begint onder de tailleband. Vloeken…

Dit is de eerste keer dat er polyester onder mijn naaimachine ligt en de stof is vrij dik. Voor de zekerheid gebruikte ik maar een microtex naald om te stikken. Om de plooitjes mooi plat te houden, dacht ik: “Dat strijken we even en voilà”.

Nee… geen voilà: gezien de dikte van de stof, heb  ik hier lang en veel op gezwoegd. Wel steeds een strijkdoek (lees: linnen/katoenen theedoek) gebruikt om mijn polyester niet te beschadigen. Maar die stof bleek even koppig als ik, dus heb ik uiteindelijk sommige plooitjes aan de binnenkant vastgestikt.

Mijn plooien waren initieel ook helemaal doorgetrokken tot beneden, maar dat was geen gezicht. Mijn strijkijzer kon dat rechttrekken en mijn eerste midirok is klaar.

Wat heb ik ervan geleerd: stijve polyester laat zich even goed commanderen als ik, voor veel plooitjes heb je véél stof nodig,  een tailleband  van zeven cm is wat breed voor mij (zes cm lijkt het maximum) en… een midirok is super!

Blijft nu de vraag, wat draag je op zo een rok? Ik zoek nog een truitje in gebroken wit met driekwart mouwen. Misschien kan ik dat nog pimpen met wat overtrokken knopen  in dezelfde stof. En anders… maken we dat truitje ook gewoon zelf!

Tot schrijfs,

Margot