Een van de redenen dat ik gestart ben met naaien, was dat ik heel moeilijk passende kledij vind in de klassieke ketens. Ik ben ‘gezegend’ met een sportief figuur, maar heb weinig vrouwelijke vormen. Een taille kan je bij mij met wat goede wil nog vinden, maar heupen zijn onbestaande. Daarom vallen de meeste kleren aan mijn onderstel te wijd uit. Ik ben dan ook al jaren op zoek naar een leuke jumpsuit, die niet als een patattenzak om mij heen hangt.

De Alex jumpsuit uit het eerste Veritas naaimagazine leek mij ideaal! Elegant en toch een beetje stoer, met een wijdvallende top en een broek die onderaan mooi aan het been aansluit. Ik zag het al helemaal voor mij: gecombineerd met een glittertopje en met zilveren sandaaltjes eronder, zag ik mij deze zomer al furore maken op talloze tuinfeestjes of zelfs op een trouwfeest. Eerder casual zou ik hem dan combineren met een mooi paar sneakers en een sportief topje. Ik koos voor een soepele blauwe viscose, eveneens uit Veritas, en ging vol enthousiasme aan de slag.

Bij het knippen van de stof wist ik het al: viscose is niet mijn vriend! Het is net of de stof een heel eigen leven leidt. Knippen is niet mijn grootste talent, en ik worstelde om de vorm van mijn patroon aan te houden zonder al te grote afwijkingen. Het bleek al meteen bij de top dat ik er niet in geslaagd was perfect te knippen, dus moest ik al mijn handigheid gebruiken om de verschillende delen op elkaar te passen, maar het lukte mij wonderwel. Voor de mouwen en halslijn werkte ik voor het eerst met biaislint, wat in mijn ogen de afwerking toch wat professioneler doen lijken. De schuine rand van het voorpand werkte ik af met een beleg, en ik was stiekem fier op het perfect rechte tegenstiksel.

De broek was echter een heel ander verhaal. Ik werkte de zakken af met paspellint, en gebruikte daarbij een blinderitsvoet. Daardoor zit de paspel heel dicht tegen de vouw van de broeksrand, wat ik persoonlijk wel leuk vind. Ik werkte de zak af met een leuke siersteek. In elkaar stikken ging heel vlot, maar bij de eerste pas zag ik toch een patattenzak voor me.

Toen ik de broek losliet, viel hij als een hoopje stof op mijn voeten. Al hoopte ik dat het mooier zou worden eens de broek en de top aan elkaar hingen, ik besliste toch om de voor- en achter middennaden een centimeter in te nemen. En ja hoor, eens broek en top aan elkaar genaaid, viel het geheel mooi op zijn plaats. Op naar het eerstvolgende feestje!

Schrijf je in een reactie wat je ervan vindt?

Tot snel,
Lieve

Patroon: Alex jumpsuit – Veritas naaimagazine nr 4, of is het 1?
Stof: Viscose – Veritas
Aanpassingen: Alle zijnaden van de top werden met 1 cm ingenomen. Ook de naden voor en achter van de broek werden met 1 cm verminderd. De broekzakken heb ik dicht genaaid, omdat ik het niet mooi vond dat ze open stonden. De drukknop laat ik weg, en ik heb de top volledig dichtgenaaid om openvallen te voorkomen