Camouflage… voor heel wat militairen is het dagelijkse kost. Margot draagt het een stuk vaker dan ik, maar het maakt onmiskenbaar deel uit van ons uniform. Een bevriend blogster lachte na mijn vorige Jozefientjes dat deze gecamoufleerde tassen, gemaakt uit afgedankte uniformen, intussen de rode draad van onze blog vormen en eigenlijk vond ik dat wel een leuk compliment.

Hoe dan ook, deze nieuwe creatie wilde ik je toch niet onthouden. Ik probeer de tassen telkens af te stemmen op de smaak van de ontvanger. De ene ken ik wat beter dan de andere, maar we bespreken vooraf telkens uitgebreid wat de specifieke wensen zijn. Zo wordt elke tas weer anders dan de vorige.

 In dit geval vond Marleen de Jozefien uit Mijn Tas I wel mooi, maar wilde ze toch liever geen grote klep aan de voorkant van de tas. Gezien het ontwerp van de tas koos ik voor een verzonken rits bovenaan. Aan de zijkanten creëerde ik extra opbergruimte met de zakken die op de borst van de hemdvest staan. Aan de voorkant van de tas kwam haar naamlint boven de zak, net als op haar hemdvest.

Aan de binnenkant maakte ik een tussenvak met rits, twee vakjes voor GSM, lippenstift of zakdoekjes en een vakje voor een balpen. Mijn logo kreeg een plaatsje in de mooie voering. Ze lijkt misschien wat kleurrijk voor zo’n militaire tas, maar bij mijn ontmoeting met Marleen had ik zo het gevoel dat ze zelfs in kaki graag nog vrouwelijk voor de dag komt. De groentinten, afgewisseld met rode accenten, pasten in mijn ogen perfect bij haar. Dat bleek nadien gelukkig ook te kloppen.

Nu vraag ik mij af… ben jij de ‘gecamoufleerde soldaatjes’ intussen beu? Ik nog lang niet!

Tot snel,
Lieve