Thuis draag ik graag comfortabele maar toch ‘nette’ kledij. Met de koude winter in het vooruitzicht, en de frisse herst die we nu doormaken, vond ik het opnieuw tijd om een lekker warm vestje met rits te maken.

Ik duikelde Burda Easy 02/20 nog eens op, want daarin staat het ideale patroontje. Ik maakte het vestje eerder al, en draag dat nog steeds heel graag. Niks leuker dan een patroon opnieuw gebruiken, want dan weet je al op voorhand dat het kledingstuk goed zit.

Toch veranderde ik in mijn tweede versie twee dingen: ik maakte het jasje vijf centimeter langer (Nvdr.: en gebruikte dus ook een langere rits), en vergat deze keer niet de zakken in de voorste naad te naaien.

De perfecte stof bezorgde Minerva mij: een mooie gebreide grijs gemèleerde ‘Fleece Back Sweatshirt‘. De stof is heerlijk zacht vanbinnen en lekker warm. Ik had nog een stoere zwarte bloktandrits liggen in de juiste lengte, en maakte de zakken in een restje zwarte tricot. De naad aan de binnenkant van de kraag bedekte ik met zwarte biais.

Voor ik de boord onderaan afwerkte, heb ik het jasje een paar keer grondig gepast. Zo kon ik nog een klein beetje schaven aan de pasvorm, voor ik de zoom deed. Dankzij de verschillende deelnaden op de rug en in het voorpand, kan je het jasje perfect op de juiste plaats innemen. Het resultaat is een tof vestje-met-rits, dat netjes aansluit. Daar hou ik van.

Tussen de buien door trokken mijn ventje en ik het industrieterrein achter de deur in voor de foto’s. De industriële look van het pand past mijns inziens perfect bij de stijl van het vestje.

Tot snel!
Lieve