Ooit al eens van een nachthemd voor mannen gehoord? Ik heb in mijn familie twee mannen rondlopen die ’s nachts liever met een nachthemd slapen dan een pyjama aan te trekken. Eigenlijk is dit niet zo vreemd, nachthemden voor heren bestonden reeds sinds de 14e eeuw, maar zijn eigenlijk sinds het midden van de 20e eeuw stilletjes in onbruik geraakt. De eerste nachthemden waren lange, witte, zijden hemden, die ook onder de kostuums overdag werden gedragen. De hygiënische normen waren duidelijke niet dezelfde als vandaag 🙂 . In meer puriteinse tijden had het nachthemd een opening, al dan niet voorzien van een opschrift, zodat echtgenoten het liefdesspel konden bedrijven ,zonder te veel van elkaars intieme delen vrij te geven. Eén van de beroemde opschriften die men geborduurd op de antieke nachthemden kan terugvinden, is ‘Dieu le veut’.
Maar terug naar het heden… Mijn stiefvader van 82 jaar zweert bij nachthemden, maar houdt niet van de saaie kleuren en stoffen waarin deze gemaakt zijn. Dat vond ik pas een leuke uitdaging! De patronen voor nachthemden liggen helaas niet dik bezaaid. Ik tornde dus een versleten nachthemd helemaal uit elkaar, na de coupe bestudeerd te hebben, om vervolgens een nieuw patroon te tekenen, en te gebruiken op een leuke stof, gevonden in de uitverkoop van Samira in Gent. Ik maakte voor het eerst met de naaimachine ook mooie knoopsgaten in een contrasterend garen, en werkte het geheel af met een bies in dezelfde kleur. In de zijnaad verwerkte ik mijn naamlabel ‘Noucha’s pride’. En of ik trots was op deze creatie! In mijn onwetendheid was ik echter vergeten de maten van mijn stiefvader op te meten, en kwam ik achteraf tot de conclusie dat de armen te lang waren, en het buikgedeelte wat te breed. Deze Kerst heeft mijn stiefvader mij een nieuw nachthemd gevraagd… deze keer liefst op maat.
moest trekken aan de stof, om alles mooi te laten aansluiten. Het fotokatoen rekte haast niet, dus daar moest ik af en toe heel creatief zijn om het op te lossen. Ik stikte rij per rij, op een centimeter van de rand, aan elkaar. Van zodra twee rijen klaar waren, streek ik de randen open, en stikte ik de rijen aan elkaar. Zo groeide de plaid gestaag.
Tot snel,
“Het was de nacht voor Kerstmis en alles was stil…”
Het resultaat staat aan de kersboom. Het is schitterend, hoe we alledrie, met een identiek patroon, drie compleet verschillende Eva’s tevoorschijn toverden. De stofkeuze gaf al een enorm verschil; de donkerblauwe versie kan je stoerder dragen met een paar laarzen. De rode jurk is leuk op een feestje, en Lieve koos voor een glanzende stof, ideaal voor formele gelegenheden. Eva laat zich op vele manieren vertalen naar een leuke jurk.
Ik weet niet of jullie dat ook hebben maar ik vrees altijd dat ik op een dag op droog zaad ga zitten. Niet met stofjes (stel je voor!) maar van ideeën. Dat je op een dag gewoon inspiratieloos door al je boekjes bladert en denkt: “ik zal dat dan maar maken zeker?”
Zodat die pin, die al maanden op mijn bord staat, weer dat tikkeltje extra geeft aan mijn volgende creatie.
Eigenares Els startte Stitch and Co twee jaar geleden op, samen met haar moeder en nichtje. Na jaren te hebben gewerkt in het modegebeuren en de stoffenwereld, besloot ze haar droomproject op te bouwen. Je kan er stoffen en fournituren kopen, maar de winkel is ook een naaicafé, waar je zowel de naai- als lockmachines kunt gebruiken. Niet alleen zijn er regelmatig workshops, de winkel wordt ook druk bezocht door naaisters die even wat raad nodig hebben. Ik heb het er eigenlijk nog nooit leeg geweten.
Achter in de winkel staan de tafels met machinerie. Els gebruikt, net als ik, Pfaff Selection, dus ik voelde me er onmiddellijk op mijn gemak. De Bernina lock was voor mij de eerste kennismaking met een lockmachine. Na mijn eerste les heb ik thuis dan ook luid aangekondigd dat ik een lockmachine nodig heb. Als tip kan dat tellen…
Girls in Uniform 