Al krijg ik niet zo vaak ‘bestellingen’, als iemand uit mijn omgeving me vraagt om iets op maat te maken, zeg ik zelden neen. Voor mezelf heb ik nu stilaan wel genoeg tassen, dus ik ben altijd blij als ik mijn hobby kan uitvoeren ‘op kosten van een ander’. Het is een win-win situatie: ik kan lekker naaien en aan de prijs van het materiaal heeft die ander een mooie tas. In dit geval vroeg mijn collega me of ik een laptoptas kon maken voor haar nieuwe Dell computer. Met de Kuoria van Hansedelli in mijn achterhoofd zei ik volmondig ja!

Collegaatje ‘K’ wist goed wat ze wilde: een combinatie van zwart, roze en bloemen. In het begin zag ik dat niet volledig goed komen, want haar smaak ligt buiten mijn comfortzone. Maar in overleg met Mieke van Kbas kwamen we tot drie stoffen die heel mooi samen kleurden: zwart kunstleer voor de basis, roze kurkleer als accent en een fleurige canvas van Pieke Wieke als eyecatcher in en op de tas. Daarnaast koos ‘K’ voor ritsen op rol met roze-gouden tandjes en voor roze tassenband. Ook de nodige verstevigingen kocht collega ‘K’ bij Kbas.

Al trekt de Kuoria mij al een hele tijd aan, ik durfde er niet meteen aan beginnen. De handleiding is namelijk in het Duits en die taal ben ik jammer genoeg niet machtig. Gelukkig zijn de tekeningen in de handleiding erg duidelijk en vond ik dit filmpje om nog eens te kijken of wat ik begreep ook werkelijk zo was. Samen met de app van Google Translate, die blijkbaar kan scannen en zo vertalen (zalig gewoon!) begreep ik er blijkbaar voldoende van om alles tot een goed einde te brengen.

De Kuoria is een supermooie laptopsleeve met binnenin nog een extra vak voor papieren, maar er is weinig plaats voor de extra’s zoals een muis of lader. Daarom vroeg ‘K’ me om een bijpassend ritstasje te maken. Ik verwerkte de stoffen in min of meer dezelfde verhouding als die van de Kuoria. De puzzel was echt leuk om te leggen en waarschijnlijk zal ik die colorblock techniek nog wel eens gebruiken in de toekomst. De achterkant van het tasje maakte ik ‘normaal’, omdat ik wilde dat er ook in het ritsvakje nog wat plaats was voor iets extra’s.

In de hoeveelheid van de benodigdheden had ik blijkbaar goed gerekend, want aan het einde van de rit had ik nog nét genoeg kurkleer voor een leuke tassel-sleutelhanger en de bloemenstof was bijna volledig op.

Waar ik er bij de stoffenkeuze niet echt vertrouwen in had dat het goed zou komen met de combinatie, ben ik gaandeweg verliefd geworden op de tasjes. Lachend vertrouwde ik ‘K’ toe dat ik haar in het vervolg zou inhuren als consultant voor stoffencombinaties. Door een Duitstalig patroon tot een goed einde te brengen, is mijn zelfvertrouwen ook wat gegroeid. Zo zie je maar: soms is het goed eens uit je comfortzone te komen, want dan gebeuren er mooie dingen.

Tot snel,
Lieve