Toen mijn ventje aan het begin van de zomer opperde dat hij weer een nieuwe short nodig had, eentje met diepe zakken voor zijn gsm, maakte ik een vreugdedansje. Het duurde een tijdje voor ik voor Michael mocht naaien, maar intussen draagt hij in de winter drie warme thuisbroeken van mijn hand en in de zomer drie Louis shorts. Al was het makkelijk geweest nog eens dezelfde short te maken, aangezien mijn laatste Louis dicht bij de perfectie aanleunde, ik besloot toch op zoek te gaan naar een ander patroontje.

Toevallig of niet stond er in de Knip 7 van juli 2021 een short die helemaal was wat ik zocht. Michael gaf zijn fiat en ik ging op zoek naar een geschikt stofje. Blijkbaar was het moeilijk iets te vinden in de winkels waar ik normaal gezien mijn stoffen shop. Misschien is het maar een idee, maar de collectie mannenstoffen lijkt mij niet zo groot…

Uiteindelijk vond ik een mooie Guess jeans bij Stoffen Van Leuven in Schellebelle. Toen ik ermee thuis kwam, was mijn ventje in eerste instantie niet zo enthousiast over de kleur. Hij had grijs gevraagd, maar blijkbaar niet zo bleek. Tja, ik had het nu gekocht en besloot toch door te zetten. Met een mooie short zou ik nog wel iemand gelukkig kunnen maken zeker?

Ik paste nauwelijks iets aan aan de short, maar de achterzakken vond ik toch een beetje vreemd. Die waren dubbel zo lang als ik gewend ben, dus die kortte ik een beetje in. Net als bij zijn meest recente Louis short, naaide ik Michael zijn logo op de achterzakken. Ik teken het logo op patroonpapier, stik er met een dubbele steek over, en scheur het papier er dan af. Een leuk en persoonlijk detail…

Het was van begin tot einde spannend, want ik koos voor een contrasterend stiksel aan de achterkant van de broek en op de riemlusjes. Dat doe ik zelden of nooit; met donker garen op een bleke stof zie je elke kleine afwijking. Ik stikte dus traag en geconcentreerd om zo weinig mogelijk fouten te maken. Perfect zal het nooit zijn vrees ik, maar ik ben best tevreden.

Mijn ventje houdt dan wel van mijn naaisels, om tussendoor te passen is hij een stuk minder enthousiast. Het was dus tot op het einde onzeker of de short goed zou passen. Wat een teleurstelling: de short trok aan zijn bovenbenen en was te groot in de taille. Maar het goede nieuws: hij vond hem mooi en goed zitten. Eigenlijk is hij best een makkelijke ‘klant’.

Ik had gelukkig nog een beetje plaats om de naadwaarde aan zijn bovenbenen wat kleiner te maken, waardoor de short nu heel mooi zit. Michael draagt een riem en zo is het probleem in de taille ook opgelost. Hij draagt de short, net als zijn Louis shorts, met veel plezier en kreeg zelfs al complimenten over de stiksels op zijn achterzakken.

Sorry dames, maar die lekkere kont-met-logo krijgen jullie jammer genoeg niet te zien. Tot nu toe heb ik Michael nog niet kunnen overtuigen om te poseren. Jullie zullen mij dus op mijn woord moeten geloven: het is de moeite waard!

Tot snel,
Lieve