Takisha – het ideale geschenk

Elke vrouw heeft een middelgrote tas nodig in haar garderobe, het liefst nog in haar lievelingskleuren… Toen mijn ventje uitgenodigd werd op het verjaardagsfeest van ‘de vrouw van zijn baas’, zag ik daar in het perfecte excuus om wat tijd door te brengen met mijn naaimachine.

Vorig jaar maakte ik voor mezelf een leuke Takisha in bruin kunstleer van De Stoffenknop. Die gebruikte ik de hele zomer lang en ik kreeg tal van fijne complimentjes over de tas. De crossbody van Kaur Threads heeft heel wat aparte vakjes binnen en buiten, perfect voor een goed georganiseerde fashionista. Al kende ik de dame in kwestie niet persoonlijk, een handgemaakte tas leek mij een veilig geschenk-idee.

Lees verder “Takisha – het ideale geschenk”

Croco Neo Crossbody Wallet

Een klein zwart tasje, dat ontbrak nog in mijn – intussen fameuze – tassencollectie. De Neo van Kaur Threads naaide ik intussen al heel vaak, maar is zo leuk om te maken. Bovendien is het tasje perfect voor een avondje uit.

Zwart is niet alleen stijlvol, zwart is zelden ook ‘gewoon zwart’. Ik kocht twee prachtige soorten kunstleer bij ZipperZoo: een heerlijke croco (opgelet, limited edition!) en het zware kwaliteit Lux kunstleer. Allebei supermooi en stevig, maar opgelet: ze zijn zwaarder dan standaard kunstleer.

Lees verder “Croco Neo Crossbody Wallet”

Een croco Marichel Hobo – instant geluk!

Soms moet je een stofje even koesteren voor je weet wat je ermee wil doen… Zo ook met dit prachtige croco kunstleer van Editex. Ik had een meter van deze blauw-zwarte beauty. Het kunstleer is licht rekbaar en heerlijk zacht aan de binnenkant, en in mijn hoofd ging de slinger constant heen en weer tussen een rok (zoals het prachtexemplaar van Miek), en een tas.

Omdat het gepingpong in mijn hoofd nét iets vaker ophield bij ‘een tas’, besloot ik in die richting verder te denken. Het moest een ‘slappe’ tas zijn, want de croco is soepel en een beetje rekbaar. Ik bekeek mijn patronencollectie, en besliste dat het een ‘hobo’ tas moest zijn, in dezelfde trend als de Marichel Hobo. Ik zocht en zocht… en vond nergens mijn zin. Zucht.

Lees verder “Een croco Marichel Hobo – instant geluk!”

Testnaaien voor Lieve!

Begin mei 2021 kondigde Lieve een nieuw zelfgemaakt patroon aan: de ‘Lil’Stinger‘. Ze zocht daarbij naar testnaaisters. Zoals de naam doet vermoeden is dit patroon het kleine broertje van haar eerdere succesvolle Stinger. Hoewel ik mezelf niet als een goeie naaister beschouw, lukt het lezen en begrijpen van patronen en beschrijvingen best wel goed. Omdat ik altijd te vinden ben voor een nieuw tassenpatroon en de timing verrassend genoeg ook nog eens goed uitkwam, stelde ik me kandidaat.

Met de ervaring opgedaan tijdens het maken van mijn Stinger en de testgroep waarin we stukjes uit de tekst verduidelijkten, rolde de eerste versie vrij snel van onder mijn naaimachine. Ik was aangenaam verrast van het resultaat en besloot meteen er ook eentje voor mezelf te maken.

Lees verder “Testnaaien voor Lieve!”

Himalaya – eentje voor mezelf?

Aangezien ik intussen zó veel tassen heb, maak ik tegenwoordig geregeld tassen als cadeautje voor de mensen die ik graag zie. De Himalaya Handbag maakte ik al eens voor mijn all-time vriendin Katrien en meteen daarna voor mijn mama als moederdagcadeautje. Omdat ik telkens verliefd werd op die tassen, maakte ik nu een derde voor mezelf.

Tot mijn grote scha en schande ontdekte ik deze zomer dat ik een immense voorraad tassenmaterialen heb, maar dat ik toch nooit alles in huis heb voor de tas die ik voor ogen heb. Voor deze tas heb ik dus mijn uiterste best gedaan om uit mijn voorraad te werken… al moest ik toch weer een paar dingen aanschaffen. Herkenbaar?

De Himalaya is zo’n leuke tas om te naaien! Dat wil zeggen: alles tot de laatste loodjes is volop genieten. De puzzelstukjes in elkaar zien passen, de stiksels naadloos laten overlopen, de kleuren in elkaar zien smelten… Tijdens het naaien zing ik vaak uit volle borst mee met de muziek op de achtergrond. Pas als ik stop met zingen, weet je dat er stront aan de knikker is. Toen ik de binnen- en buitentas in elkaar zette en daarna de rand moest doorstikken, stopte ik met zingen. Geen makkie, die laatste loodjes. Maar ook dat gesukkel is dubbel en dik de moeite waard, want bekijk die tas eens!

Lees verder “Himalaya – eentje voor mezelf?”

Yoshi aan de top

Al vanaf haar eerste (gratis) patroontje ben ik fan van Sandeep, de ontwerpster van Kaur Threads en maak ik deel uit van haar testersteam. Ook haar jongste telg, de Yoshi Sling, mocht ik testen. Ik zag dat het goed was!

Yoshi is een rugzakje dat je kan dragen als slingbag of als gewone rugzak met twee schouderbanden. Aangezien ik het enkel als rugzak zal dragen, besloot ik twee schouderbanden te maken. Ik paste het patroon ook in die zin aan. Wil je graag wisselen tussen de slingbag en de rugzak, dan volg je gewoon de beschrijving van Sandeep. Zij naait aan beide zijden van de tassenband musketonhaken, die ze vastzet aan drie D-ringen: eentje bovenaan en twee aan de zijkanten onderaan.

Omdat ik niet wilde wisselen tussen beide functies en dus al die musketonhaken eigenlijk niet nodig heb, besloot ik het patroon te hacken en de tassenband onderaan vast te maken aan twee rechthoekige passanten. Bovenaan behield ik de bevestiging met musketonhaken, zoals beschreven in de handleiding. De musketons hebben nu geen echte functie meer, maar ik vind het mooi zo. De tassenband werkte ik af met een stukje kunstleer en twee rivetten. Stevig, stijlvol en functioneel.

Lees verder “Yoshi aan de top”

Lil’Stinger – een patroontje van Girls in Uniform

Meer dan twee jaar geleden voelde ik de het kriebelen om een crossbody tas te ontwerpen. Niet zomaar eentje, maar een klein broertje voor de Stinger. Eentje met dezelfde look and feel als zijn grote broer. Al maakte ik zelf al een hele familie Lil’Stingers en werd hij uitgebreid getest, ergens onderweg kwam het leven er tussen. Het patroon bleef onafgewerkt liggen. Hoog tijd om de handleiding terug van onder het stof te halen!

In de ‘Stinger hulplijn groep‘ werd geregeld gepolst of het nieuwe patroontje ooit het daglicht nog zou zien. Omdat het een ongeïllustreerde handleiding is, was ik niet zo happig om de Lil’Stinger de wereld in te sturen. Maar na de zoveelste vraag besloot ik er toch iets mee te doen. In juni verzamelde ik een 30-tal dames in de Stinger groep op Facebook en startte ik een huiswerkgroep op. De naaisters kregen de handleiding en ik loodste hen online stap voor stap door het naaiproces, richting een geslaagde Lil’Stinger. Bij elk afgewerkt exemplaar maakte ik een vreugdedansje. Wat is hij mooi, die kleine Lil’! Het enthousiasme van de dames overtuigde mij om de Lil’Stinger ook hier te delen.

Lees verder “Lil’Stinger – een patroontje van Girls in Uniform”

Roxy rocks

Een tijdje geleden ontdekte ik stommelings dat Serial Bagmakers geen internationale webshop is, maar een winkel van lokale bodem. Anne verzendt haar ‘premium hardware‘ vanuit het Antwerpse Mortsel, stel je voor! Eens ik dat had begrepen, kon ik niet anders dan deze derde Belgische speler op de ‘tassenmaterialenmarkt’ onder de loupe te nemen.

Anne had blijkbaar al van Girls in Uniform gehoord, en bij mijn eerste bestelling sloot ze een stukje Mora kunstleer en één van haar papieren patronen bij als kennismaking, een leuke verrassing. Dat blauw mijn lievelingskleur is, had ze gehoord van Hannelore (tas.de.botee). Lazuli blauw, heet de kleur, een mooi middenblauw doorspekt met een zweempje zwart. Het kunstleer is zacht en soepel, met een katoenen achterkant, een hele fijne kwaliteit om mee te werken voor tassen.

Lees verder “Roxy rocks”

Een Rikka voor Elke

De collectie door mij gemaakte tassen en tasjes van mijn zus barst intussen bijna uit haar voegen. Voor zowat elke verjaar- of kerstdag vraag ik haar waar ik haar mee kan plezieren. Tot mijn grote vreugde vraagt ze vaak een maaksel van mijn hand. Zo ook voor haar verjaardag deze zomer…

Tijdens uitstapjes draagt Elke altijd een heuptasje bij zich. Haar exemplaar was al een aantal jaren oud en aan vervanging toe. Voor het voorbeeld dat ze mij toonde, kon ik niet meteen een bestaand patroon bedenken. Ik toonde eerst de heuptasjes die ik eerder al maakte voor mezelf, Wolf en papa, maar het was niet exact wat ze zocht. Voor mezelf wilde ik al een tijdje de Rikka van Hansedelli maken, maar Elke twijfelde of dat het wel was. Ook de Walkynette van Katrienette passeerde de revue, maar die vonden we allebei nogal groot om te gaan wandelen. Dus zocht ik verder…

We geraakten er niet uit, maar mijn ‘goesting’ om voor mezelf een leuke Rikka te maken was wel aangewakkerd. Dus legde ik het project voor mijn zusje even opzij en ging aan de slag met twee prachtige kunstleren van bij Toverstof: een witte met een kabelmotief, en eentje met roze dotjes. Die combineerde ik met een rits van Ateljee Caro, roze fournituren, tassenband en een roze sluiting van ZipperZoo. De voering kwam dan weer van De Stoffenknop. Ja, ik dook dus mijn voorraad in…

Lees verder “Een Rikka voor Elke”

My cosy Cosynette

Sinds ik samen met de Girls een atelier heb gevolgd bij Katrienette voor de Blanche, is mijn koudwatervrees voor het naaien van tassen verdwenen. Katrien is meester in het bevattelijk uitleggen van de verschillende stappen die je als naaister moet doorlopen om tot een fantastisch eindresultaat te komen. Bij haar eigen patronen past ze net dezelfde principes toe waardoor het een plezier is om deze te naaien. 

Toen ze in 2020 een crossbody tas uitbracht, de Cosynette, hoefde ik niet lang te twijfelen. Als fan van crossbody tassen kon ik niet achterblijven. Ik bestelde vol goede moed een Cosynette stoffenpakket bij Ateljee Caro in een prachtig camelkleurig imitatieleer om die zomer te kunnen pronken met een mooie handtas. Het universum had echter andere plannen met mij. Een covidcrisis en een opleiding later kwam er eindelijk wat meer vrije tijd in zicht. Tijdens een naaiweekend met de Girls bij Framalo vond ik na drie jaar eindelijk de tijd om aan de cosynette te beginnen… Geduld is een mooie deugd 😊.

Lees verder “My cosy Cosynette”